ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေလးထားပါ

════════════════
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေလးထားပါ

════════════════
.
ေကာင္းေအာင္ျပင္ဖို႔အတြက္ တို႔တစ္ေတြဟာ အေလးထားစရာသံုးမ်ိဳး မွတ္ထားရပါမယ္။
.
ျမတ္စြာဘုရားက
.
နံပါတ္(၁) ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေလးထားၿပီးေတာ့ စဥ္းစားဆင္ျခင္ရမယ္။
.
နံပါတ္(၂)က ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ ေလာကႀကီးကို အေလးထားၿပီးေတာ့ ဆင္ျခင္တတ္ရမယ္။
.
နံပါတ္(၃)က တရားဓမၼကို အေလးထားၿပီးေတာ့ ဆင္ျခင္သံုးသပ္တတ္ရမယ္။

ျမတ္စြာဘုရားက " အတၱာနံ ေယ၀ အဓိပတႎ ကတြာ" ကိုယ့္ကိုကိုယ္အေလးထားၿပီးေတာ့  အကုသလံ ပဇဟတိ၊ ကုသလံ ဘာေ၀တိ  အကုသိုလ္ေတြ ဖယ္ရွားဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ကုသိုလ္ေတြ တိုးတက္လာေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အေလးထားတာပါ။

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အေလးထားတယ္ဆိုတာ ဘာလဲ?၊  ငါဟာ အခု အင္မတန္ တန္ဖိုးရွိတဲ့လူ႕ဘ၀ကို ေရာက္လာၿပီ၊ မ်က္စိေကာင္း နားေကာင္း အသိဉာဏ္ရွိတယ္၊ လူ႕ဘ၀မွာလည္းပဲျပည့္ျပည့္စံုစံုရွိတယ္၊ ျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္ႀကီးကလည္းထြန္းကားေနတယ္၊ ဘုရားေဟာတဲ့ တရားေတြကို တို႔သိရွိခြင့္ေတြ ရေနတယ္၊ အဲဒီလို လူလည္းျဖစ္တယ္၊ အသိဉာဏ္လည္းရွိတယ္၊

ဘုရားေဟာတဲ့ တရားေတြလည္း သိရွိခြင့္ေတြ ရေနတယ္၊ ငါ့မွာ ဒီေလာက္အေျခအေနေတြ ေကာင္းေနတာ စား၀တ္ေနေရးေတြလံုးပမ္းၿပီး အေပ်ာ္အပါးေတြ လိုက္ၿပီးေတာ့ ဘ၀တစ္ခုကို အဆံုးသတ္မယ္ဆိုရင္ ငါ့အဖို႔ ဘာတန္ဖိုးမွ ရလိုက္မွာမဟုတ္ဘူး ” ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုေတာ့စား၀တ္ေနေရးဟာ တိရစၦာန္လည္း လံုးပမ္းတာပဲေလ။

သူတို႔လည္း သူတို႔ဘာသူတို႔ စားစရာေတာ့ရွာၾကတာပဲ။ သူတို႔ အတိုင္းအတာ အလိုက္ သူ႕စား၀တ္ေနေရးရွာတာဟာ ဆန္းတဲ့ကိစၥ မဟုတ္ပါ။ ဘ၀တစ္ခု ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ရွာတာပါ၊ အေပ်ာ္အပါးဆိုတာ လူေတြသာရွိတာ မဟုတ္ဘူး၊
တိရစၦာန္ေတြမွာလည္းရွိတာပါပဲ။ ဒီေတာ့ “ အေပ်ာ္အပါးေတြနဲ႔၊ စား၀တ္ေနေရး လံုးပမ္းမႈဆိုတာေတြနဲ႔ ဘ၀တစ္ခုကို အဆံုးသတ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ငါ့မွာဘာတန္ဖိုးမွ ရလိုက္မွာမဟုတ္ပါ၊

အင္မတန္တန္ဖိုးရွိတဲ့ လူ႕ဘ၀ႀကီး တစ္ခုလံုးဟာ လက္လြတ္ဆံုး႐ံႈးသြားေတာ့မွာပါ ၊ အခုလို အသိဉာဏ္ရွိေနတဲ့ဘ၀မွာ ကိုယ္က်င့္သီလေကာင္းေအာင္ ငါႀကိဳးစားမယ္၊ အနည္းဆံုး ငါးပါးသီလ လံုေအာင္ၾကိဳးစားမယ္၊ ဥပုသ္ေန႔တိုင္း ဥပုသ္ေန႔တိုင္း ရွစ္ပါးသီလ ေဆာက္တည္မယ္၊ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ဒါနေကာင္းမႈ ငါျပဳႏိုင္ေအာင္သတိထားမယ္ ဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အေလးထားတာပါ။

ေလာကလူေတြက ဒါနေကာင္းမႈ မလုပ္တာက မရွိလို႔မဟုတ္ပါ၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေမ့လို႔မလွဴၾကတာပါ။ ဒါနေကာင္းမႈဆိုတာက ကိုယ့္အိမ္မွာ ေန႔စဥ္ ထမင္းခ်က္တဲ့ထဲက ဆြမ္းေလးတစ္ဇြန္း သံဃာေတြ ေလာင္းလဲ ဒါနေကာင္းမႈျဖစ္ပါတယ္။

ေလာကလူေတြဟာ အသိဉာဏ္အားနည္းလို႔ ကိုးကြယ္မႈ၊ အတုယူမႈေတြ အလြန္လြဲမွားတယ္။ ယံုၾကည္မႈေတြ သိပ္မ်ားၿပီးေတာ့ အသိပညာနည္းပါးၿပီ ဆိုလို႔ရွိရင္ မယံုသင့္တာေတြပါ ယံုလာၾကပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ ေလာကႀကီးမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို  ငါလို ပုဂၢိဳလ္ဟာ အသိဉာဏ္ရွိၿပီး ဘုရားသာသနာေတာ္နဲ႔ေတြ႕ၾကံဳေနရတယ္၊ ငါလိုပုဂၢိဳလ္ဟာ တရားဓမၼကို ဆင္ျခင္စဥ္းစားလိုက္မယ္ဆိုရင္ ဒီဘ၀မွာပဲ တစ္မဂ္တစ္ဖိုလ္ ရရွိႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ငါဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပင္ရမွာပဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအေလးထားရပါမယ္။

အကယ္၍မ်ား ငါ ဒီဘ၀မွာ မျပင္လိုက္ဘူးဆိုလို႔ရွိရင္ ငါ့ရဲ႕ဘ၀ဟာ ႀကီးပြားတိုးတက္ဖို႔ မရွိႏိုင္ပါ။ အဲဒါ ေၾကာင့္မို႔ ႀကီးပြားတိုးတက္ေအာင္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မေကာင္းတဲ့လမ္း မသြားမိေအာင္၊ ေကာင္းတဲ့လမ္း ေလွ်ာက္မိေအာင္ ငါျပင္ရမယ္  လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေလးထားရပါမယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေလးထားၿပီးေတာ့၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တန္ဖိုးထားၿပီးေတာ့ စဥ္းစားရပါမယ္။

ဒါေၾကာင့္ တရားခ်စ္ခင္ ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္းတို႔ကလည္း မိမိကိုယ္ကိုမိမိ အေလးထား၍၊ မိမိရဲ႕ပတ္၀န္းက်င္ ေလာကႀကီးကို အေလးထား၍၊ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားတဲ့ အမွန္တရားေတြကိုအေလးထား၍ အေလးအနက္ ဆင္ျခင္စဥ္းစားၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေကာင္းေအာင္ျပင္ၾကတယ္။

ေကာင္းေအာင္ျပင္တယ္ဆိုတာ မေကာင္းတဲ့စ႐ိုက္ေတြ ေကာင္းလာေအာင္၊ အကုသိုလ္ေတြ ဖယ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္၊ ကုသိုလ္ေတြကို တိုးပြားလာေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္၊ အကုသိုလ္မွန္သမွ်ေရွာင္လို႔၊ကုသိုလ္မွန္သမွ် မိမိသႏၲာန္မွာ ျပည့္စံုေစေအာင္၊ စိတ္ျဖဴစင္ေအာင္ ထားႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကတယ္။ အဲဒီလို အားထုတ္ျခင္းသည္သာလွ်င္ မွန္ကန္တဲ့လုပ္ရပ္ျဖစ္တယ္၊ ဒီလိုလုပ္မွ သာလွ်င္ လူ႕ဘ၀တစ္ခု ရလာရက်ိဳး၊ ဘုရားသာသနာေတာ္နဲ႔ ၾကံဳေတြ႕ရက်ိဳး၊ တို႔တစ္ေတြ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္မွာ လို႔ ကိုယ္စီကိုယ္စီ သေဘာက်ၿပီးေတာ့ က်င့္ၾကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ေတာ္မူႏိုင္ၾကပါေစသတည္း။
.

အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ( Ph,D)

အတုလခႏၱီခ်စ္သားဝရဇိန္​ post မွ
္
ကူးယူ၍ ဓမၼ ဒါနျပဳပါသည္​။
m t

​​္