☆ “#အာသ၀ကၡယသုတၱန္” ☆
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
☆ ရဟန္းတို႔ ...ဉာဏ္ျဖင့္ သိေသာသူအား, ဉာဏ္ျဖင့္ ျမင္ေသာ
သူအား အာသေ၀ါတရားတုိ႔၏ ကုန္ျခင္းကို ငါဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏။
ဉာဏ္ျဖင့္ မသိေသာသူအား ဉာဏ္ျဖင့္ မျမင္ေသာသူအား အာသေ၀ါတရား
တို႔၏ ကုန္ျခင္းကို ငါဘုရား ေဟာေတာ္မမူ။ ရဟန္းတို႔ ...အဘယ္သို႔
သိေသာသူအား, ျမင္ေသာသူအား အာသေ၀ါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းသည္
ျဖစ္သနည္း?
☆ ရဟန္းတို႔ ...“ဤကား ဒုကၡအရိယသစၥာတည္း”ဟု ဉာဏ္ျဖင့္
သိေသာသူအား ဉာဏ္ျဖင့္ ျမင္ေသာသူအား အာသေ၀ါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္း
သည္ ျဖစ္၏။ “ဤကား ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း သမုဒယအရိယသစၥာတည္း”ဟု
ဉာဏ္ျဖင့္ သိေသာသူအား ဉာဏ္ျဖင့္ ျမင္ေသာသူအား အာသေ၀ါတရားတို႔၏
ကုန္ျခင္းသည္ ျဖစ္၏။ “ဤကား ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ နိေရာဓအရိယသစၥာတည္း”ဟု
ဉာဏ္ျဖင့္ သိေသာသူအား ဉာဏ္ျဖင့္ ျမင္ေသာသူအား အာသေ၀ါတရားတို႔၏
ကုန္ျခင္းသည္ ျဖစ္၏။ “ဤကား ဒုကၡခ်ဳပ္ရာနိေရာဓ ( = နိဗၺာန္)သို႔ ေရာက္
ေၾကာင္း က်င့္စဥ္ျဖစ္သည့္ မဂၢအရိယသစၥာတည္း”ဟု ဉာဏ္ျဖင့္ သိေသာသူ
အား, ဉာဏ္ျဖင့္ ျမင္ေသာသူအား အာသေ၀ါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းသည္
ျဖစ္၏။ ရဟန္းတို႔ ... ဤသို႔ ဉာဏ္ျဖင့္ သိေသာသူအား, ဉာဏ္ျဖင့္ ျမင္ေသာ
သူအား အာသေ၀ါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းသည္ ျဖစ္၏။
☆ ရဟန္းတို႔ ...ထို႔ေၾကာင့္ ဤသာသနာေတာ္ျမတ္အတြင္း၌ သင္တို႔
တစ္ေတြသည္ --- “ဤကား ဒုကၡအရိယသစၥာတရားတည္း”ဟု သိေအာင္
ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါ။ “ဤကား ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း သမုဒယအရိယသစၥာ
တည္း”ဟု သိေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါ။ “ဤကား ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ နိေရာဓ-
အရိယသစၥာတရားတည္း”ဟု သိေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါ။ “ဤကား
ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ နိေရာဓ ( = နိဗၺာန္)သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း က်င့္စဥ္ျဖစ္သည့္ မဂၢအရိယသစၥာတည္း”ဟု သိေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါ။ ဤသို႔ မိန္႔ၾကား
ေတာ္မူ၏။ (သံ၊၃၊၃၈၀။)
#ဒုကၡအရိယသစၥာ --- သံခိေတၱန ပÍၥဳပါဒါနကၡႏၶာ ဒုကၡာ။ (သံ၊၃၊၃၆၉။)
ဟူ၍ ဓမၼစၾကာေဒသနာေတာ္ စသည့္ ထိုထိုေဒသနာေတာ္တို႔၌ ဘုရားရွင္
ေဟာၾကားထားေတာ္မူသည့္အတိုင္း ႐ူပုပါဒါနကၡႏၶာ, ေ၀ဒႏုပါဒါနကၡႏၶာ,
သညဳပါဒါနကၡႏၶာ, သခၤါ႐ုပါဒါနကၡႏၶာ, ၀ိညာဏုပါဒါနကၡႏၶာ-ဟူေသာ ဥပါဒါ
နကၡႏၶာငါးပါးသည္ ဒုကၡသစၥာတရားမည္၏။
#ဥပါဒါနကၡႏၶာ --- အာသေ၀ါတရားတို႔၏ အာ႐ုံျဖစ္ေသာ တဏွာ ဒိ႒ိတို႔သည္
“ငါ - ငါ့ဟာ”ဟု စဲြယူအပ္ေသာ အတိတ္, အနာဂတ္, ပစၥဳပၸန္, အဇၩတၱ, ဗဟိဒၶ,
ၾသဠာရိက (အၾကမ္း), သုခုမ (အႏု), ဟီန (အယုတ္), ပဏီတ (အျမတ္), ဒူရ
(အေ၀း), သႏိၲက (အနီး) ဟူေသာ (၁၁) မ်ိဳးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ တည္
ေနေသာ ---
၁။ ႐ုပ္တရားအစုအပံုသည္ ႐ူပုပါဒါနကၡႏၶာ,
၂။ ေ၀ဒနာအစုအပံုသည္ ေ၀ဒႏုပါဒါနကၡႏၶာ,
၃။ သညာအစုအပံုသည္ သညဳပါဒါနကၡႏၶာ,
၄။ သခၤါရအစုအပံုသည္ သခၤါ႐ုပါဒါနကၡႏၶာ,
၅။ ၀ိညာဏ္အစုအပံုသည္ ၀ိညာဏုပါဒါနကၡႏၶာ မည္ေပသည္။
(ခႏၶသုတ္၊သံ၊၂၊၃၉။)
ဤအထက္ပါ (၁၁)မ်ဳိးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ တည္ေနေသာ
ဥပါဒါနကၡႏၶာငါးပါးတို႔သည္ ဒုကၡသစၥာတရားစုတို႔ ျဖစ္ၾက၏။
#သမုဒယသစၥာ --- သစၥ၀ိဘင္းပါဠိေတာ္၌ (အဘိ၊၂၊၁၁၂၊၁၁၅။) ဘုရားရွင္
သည္-
၁။ တဏွာကိုလည္း သမုဒယသစၥာဟု ေဟာၾကားထားေတာ္မူ၏။
၂။ ကိေလသာ (၁၀)ပါးကိုလည္း သမုဒယသစၥာဟု ေဟာၾကားထားေတာ္
မူ၏။
၃။ အကုသိုလ္တရားအားလုံးကိုလည္း သမုဒယသစၥာဟု ေဟာၾကားထား
ေတာ္မူ၏။
၄။ အကုသိုလ္တရားအားလုံးႏွင့္ အာသေ၀ါတရားတို႔၏ အာ႐ုံျဖစ္ေသာ
အေလာဘ, အေဒါသ, အေမာဟ ကုသလမူလတရား သုံးပါးကိုလည္း
သမုဒယသစၥာဟု ေဟာၾကားထားေတာ္မူ၏။
၅။ အကုသိုလ္တရားအားလုံးႏွင့္ အာသေ၀ါတရားတို႔၏ အာ႐ုံျဖစ္ေသာ
ကုသိုလ္တရားအားလုံးကိုလည္း သမုဒယသစၥာဟု ေဟာၾကားထား
ေတာ္မူ၏။
☆ ဤအထက္တြင္ တင္ျပထားေသာ သစၥ၀ိဘင္းပါဠိေတာ္ႀကီးကိုပင္
ကိုးကားလ်က္ - ေစတနာ, ေစတနာႏွင့္ ယွဥ္ဖက္သမၸယုတ္တရားဟု အထူး
အေထြ မေျပာေတာ့ဘဲ သာမညအားျဖင့္ ေျပာဆိုရမူ သစၥ၀ိဘင္းပါဠိေတာ္၌
ကုသုိလ္ကံ အကုသိုလ္ကံ မွန္သမွ်ကို သမုဒယသစၥာဟူ၍ ဘုရားရွင္သည္
ေဟာၾကားထားေတာ္မူ၏ဟု အ႒ကထာမ်ားက ဖြင့္ဆိုထားေပသည္။
တစ္ဖန္ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္ တိကနိပါတ္ တိတၳာယတနသုတၱန္ (အံ၊၁၊၁၇၈။)
၌- အ၀ိဇၨာပစၥယာ သခၤါရာ-စသည္ျဖင့္ ေဟာၾကားထားေတာ္မူအပ္ေသာ
အႏုေလာမပဋိစၥသမုပၸါဒ္ သေဘာတရားကိုလည္း, တစ္နည္းဆိုရေသာ္
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အဂၤါရပ္တို႔၏ ေၾကာင္း-က်ဳိးဆက္ႏြယ္မႈသေဘာတရားကိုလည္း
သမုဒယသစၥာဟု ေဟာၾကားထားေတာ္မူ၏။
#နိေရာဓသစၥာ --- အ၀ိဇၨာယ ေတြ၀ အေသသ၀ိရာဂနိေရာဓာ သခၤါရ-
နိေရာေဓာ - ဤသို႔စသည္ျဖင့္ အ၀ိဇၨာ၏ အရဟတၱမဂ္ေၾကာင့္ ေနာင္တစ္ဖန္
မျဖစ္ေသာ ခ်ဳပ္ျခင္းဟု ေခၚဆိုအပ္သည့္ အႏုပၸါဒနိေရာဓသေဘာအားျဖင့္
အႂကြငး္မဲ့ ခ်ဳပ္ျငိမ္းျခငး္ေၾကာင့္ သခါၤရ၏ အႂကြငး္မ့ဲ ခ်ဳပ္ၿ္ငိမ္းျခငး္သည္ ျဖစ္၏-
ဤသို႔စသည္ျဖင့္ ေဟာၾကားထားေတာ္မူအပ္ေသာ ပဋိေလာမပဋိစၥသမုပၸါဒ္
သေဘာတရားကိုလည္း နိေရာဓသစၥာဟု ယင္း တိတၳာယတနသုတၱန္၌ပင္
(အံ၊၁၊၁၇၈။) ေဟာၾကားထားေတာ္မူ၏။
☆ အထက္ပါ တိတၳာယတနသုတၱန္၌ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားထားေတာ္မူ
သည့္အတိုင္း အ၀ိဇၨာ, တဏွာ, ဥပါဒါန္, သခၤါရ, ကံ-ဟူေသာ အေၾကာင္း
တရားတို႔၏ အရဟတၱမဂ္ေၾကာင့္ ေနာင္တစ္ဖန္ မျဖစ္ေသာ ခ်ဳပ္ျခင္းဟုေခၚ
ဆိုအပ္သည့္ အႏုပၸါဒနိေရာဓ သေဘာအားျဖင့္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားျခင္းေၾကာင့္
၀ိညာဏ္, နာမ္႐ုပ္, သဠာယတန, ဖႆ , ေ၀ဒနာ-ဟူေသာ အက်ဳိးခႏၶာငါးပါး
ဒုကၡသစၥာတရားတို႔၏ ပရိနိဗၺာနစုတိကို ေနာက္ဆုံးထား၍ ေနာင္တစ္ဖန္
မျဖစ္ေသာ ခ်ဳပ္ျခင္းဟု ေခၚဆိုအပ္သည့္ အႏုပၸါဒနိေရာဓ သေဘာအားျဖင့္
ခ်ဳပ္ၿငိမ္းျခင္းကိုလည္း နိေရာဓသစၥာဟု အ႒ကထာမ်ားက ဖြင့္ဆိုထား၏။
☆ ဤနိေရာဓသစၥာကား ဥဒယဗၺယဉာဏ္၏ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုျဖစ္ေသာ
အေၾကာင္းတရားအားျဖင့္ အပ်က္ကို ( = အခ်ဳပ္ကို) ႐ႈျမင္တတ္သည့္ ပစၥယ-
ေတာ ၀ယဒႆ နဉာဏ္ျဖင့္ သိျမင္အပ္ေသာ နိေရာဓသစၥာတည္း။
☆ အေၾကာင္းတရားတို႔၏ ယင္းသို႔ အႏုပၸါဒနိေရာဓသေဘာအားျဖင့္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္း
မႈကို သဥပါဒိေသသနိဗၺာန္, အက်ဳိးခႏၶာငါးပါးတို႔၏ အႏုပၸါဒနိေရာဓသေဘာ
အားျဖင့္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းမႈကို အႏုပါဒိေသသနိဗၺာန္ဟုလည္း အသီးသီး ေခၚဆိုေပ
သည္။
☆ ေလာကီ၀ိပႆ နာဉာဏ္ျဖင့္ ထိုးထြင္းသိအပ္ေသာ သစၥာတရားျဖစ္ျခင္း
ဟူေသာ ဤအေၾကာင္းပရိယာယ္အားျဖင့္ ေလာကီနိေရာဓသစၥာဟူ၍လည္း
ေခၚဆိုႏိုင္ေပသည္။
☆ ဤအထက္ပါ ပါဠိေတာ္ အ႒ကထာတို႔ႏွင့္အညီ ၀ိပႆ နာဉာဏ္တို႔၏
အဆံုး၌ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အရိယမဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္တို႔၏ အာ႐ံုျဖစ္ေသာ
အသခၤတဓာတ္ အၿငိမ္းဓာတ္ နိဗၺာန္တရားေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ကား ေလာ
ကုတၱရာနိေရာဓသစၥာ မည္၏။
#မဂၢသစၥာ --- ေလာကုတၱရာနိေရာဓသစၥာျဖစ္သည့္ မဟာအသခၤတဓာတ္
အၿငိမ္းဓာတ္ နိဗၺာန္တရားေတာ္ျမတ္ႀကီးကို အရိယမဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္တို႔
ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလိုေသာ ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္သည္ ---
၁။ ေလာကီမဂၢသစၥာ အမည္ရသည့္ ေလာကီမဂၢင္ (၈)ပါး,
၂။ ေလာကုတၱရာမဂၢသစၥာ အမည္ရသည့္ ေလာကုတၱရာမဂၢင္ (၈)ပါး-
☆ ဤႏွစ္မ်ဳိးေသာ ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ နိဗၺာန္သို႔ေရာက္ေၾကာင္း က်င့္စဥ္ျဖစ္သည့္
မဂၢသစၥာတရားတို႔ကို ပြားမ်ားရမည္ ျဖစ္ေပသည္။ ထိုတြင္လည္း ေလာကုတၱ-
ရာမဂၢသစၥာသို႔ ဆိုက္ေရာက္ေရးအတြက္ ေလာကီမဂၢသစၥာတရားတို႔ကို
ေရွးဦးစြာ ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္က ပြားမ်ားအားထုတ္ရမည္ ျဖစ္ေပသည္။
(မ၊႒၊၂၊၁၆၅၊၊)
☆ ထိုတြင္ ေလာကီမဂၢသစၥာကား ေလာကီ၀ိပႆ နာဉာဏ္ႏွင့္ ယွဥ္တြဲေန
ေသာ သမၼာဒိ႒ိ, သမၼာသကၤပၸ, သမၼာ၀ါယာမ, သမၼာသတိ, သမၼာသမာဓိ
ဟူေသာ မဂၢင္တရားကိုယ္ ငါးပါးႏွင့္ ႀကိဳတင္၍ ေဆာက္တည္က်င့္သံုးထား-
အပ္ေသာ သမၼာ၀ါစာ, သမၼာကမၼႏၲ, သမၼာအာဇီ၀ဟူေသာ သီလမဂၢင္ သံုးပါး,
ေပါင္း (၈)ပါးတည္း။
☆ ေလာကုတၱရာမဂၢသစၥာကား အသခၤတဓာတ္ အၿငိမ္းဓာတ္ နိဗၺာန္ကို
အာ႐ံုျပဳေနေသာ အရိယမဂ္Óဏ္ႏွင့္ ယွဥ္တြဲေနေသာ မဂၢင္တရားကိုယ္
(၈)ပါးတည္း။
☆ ၀ိပႆ နာဉာဏ္ႏွင့္ ယွဥ္တြဲေနေသာ ေလာကီမဂၢင္တရားတို႔က သခၤါရ
တရားတို႔၏ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱအျခင္းအရာကို အာ႐ံုျပဳၾက၏။ သမုဒယ-
သစၥာတရားတို႔၏ အနုပၸါဒနိေရာဓသေဘာအားျဖင့္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းျခင္းေၾကာင့္
ဒုကၡသစၥာတရားတို႔၏ အႏုပၸါဒနိေရာဓသေဘာအားျဖင့္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းပံုကိုလည္း
အာ႐ံုျပဳၾက၏။ ေလာကုတၱရာမဂၢသစၥာတရားတို႔က အသခၤတဓာတ္ အၿငိမ္း-
ဓာတ္ နိဗၺာန္ကို အာ႐ံုျပဳၾက၏။
☆ သုသိမ ...သခၤါရတရားတုိ႔၏ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱအျခင္းအရာ၌
တည္ေသာ ဓမၼ႒ိတိ အမည္ရေသာ ၀ိပႆ နာဉာဏ္သည္ ေရွးကျဖစ္၏၊
နိဗၺာန္ကို အာ႐ံုျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အရိယမဂ္ဉာဏ္သည္ ေနာက္ကာလ
၌ ျဖစ္၏။ (သံ၊၁၊၃၄၄။)
☆ ဤသို႔ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားထားေတာ္မူသည့္အတုိင္း သခၤါရတရားတို႔၏
အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ အျခင္းအရာ၌ ေကာင္းစြာတည္ေနေသာ ဓမၼ႒ိတိအမည္
ရေသာ ၀ိပႆ နာဉာဏ္တို႔၏ အဆံုး၌သာလွ်င္ အရိယမဂ္ဉာဏ္သည္
အသခၤတဓာတ္ အၿငိမ္းဓာတ္နိဗၺာန္ကို အာ႐ံုယူကာ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္သည့္
အတြက္ အရိယမဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္တို႔ျဖင့္ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳလိုေသာ
ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္သည္ သခၤါရတရားတို႔၏ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱအျခင္းအရာ၌
ေကာင္းစြာတည္ေသာ ဓမၼ႒ိတိအမည္ရေသာ ၀ိပႆ နာဉာဏ္ကို ရေအာင္
ေရွးဦးစြာ ႀကိဳးပမ္းရေတာ့မည္ ျဖစ္ေပသည္။ အရိယမဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္တို႔
ျဖင့္ အသခၤတဓာတ္ အၿငိမ္းဓာတ္နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ပါမွလည္း
အရိယသစၥာေလးပါးတို႔ကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေနရာတက် ထိုးထြင္းသိမည္ ျဖစ္
ေပသည္။
☆ ထုိသို႔ သစၥာေလးပါးကို သမၼာဒိ႒ိဉာဏ္ပညာျဖင့္ ကိုယ္တိုင္မ်က္ေမွာက္
ထြင္းေဖာက္သိျမင္ေရးအတြက္ မည္သုိ႔ လိုက္နာျပဳက်င့္ရမည္နည္းဟူမူ မဂၢင္
(၈)ပါး က်င့္စဥ္တရားတို႔ကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ျဖည့္က်င့္ပါ-ဟူေပ။ ေရွးဦးစြာ
သမၼာ၀ါစာ သမၼာကမၼႏၲ သမၼာအာဇီ၀ဟူသည့္ သီလမဂၢင္သံုးပါးကို ျပည့္ျပည့္
စံုစံု ျဖဴစင္ေအာင္ ျဖည့္က်င့္ပါ။ ထို႔ေနာင္ သမာဓိက်င့္စဥ္ပိုင္းကို တက္လွမ္းပါ။
☆ သစၥာေလးပါးကို သမၼာဒိ႒ိဉာဏ္ပညာျဖင့္ ကိုယ္တိုင္မ်က္ေမွာက္ ထြင္း-
ေဖာက္သိျမင္ေရးအတြက္ သမာဓိကုိ ထူေထာင္ရန္ ဘုရားရွင္က ၫႊန္ၾကား
ထားေတာ္မူ၏။ (သံ၊၃၊၃၆၃။) သမထကမၼ႒ာန္း (၄၀)တို႔တြင္ မိမိႏွစ္ၿခိဳက္ရာ
ကမၼ႒ာန္း တစ္ခုခုျဖင့္ သမာဓိကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ထူေထာင္ပါ။ ဥပစာ
ရသမာဓိသို႔ ဆိုက္ေအာင္ သို႔မဟုတ္ အပၸနာသမာဓိသို႔ ဆိုက္ေအာင္ သမာဓိ
ကို စနစ္တက် ထူေထာင္ၿပီးေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ---
၁။ အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္စသည့္ (၁၁)မ်ဳိးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္
တည္ေနသည့္ ဥပါဒါနကၡႏၶာငါးပါး ဒုကၡသစၥာတရားတို႔ကို ပထမသိေအာင္
ဉာဏ္ျဖင့္ ပိုင္းျခားယူပါ၊ သိမ္းဆည္းပါ။
၂။ ယင္းဒုကၡသစၥာတရားတို႔၏ အေၾကာင္းရင္း သမုဒယသစၥာတရားတို႔ကို
ဒုတိယသိေအာင္ ဉာဏ္ျဖင့္ ပိုင္းျခားယူပါ၊ သိမ္းဆည္းပါ။
☆ ဒုကၡသစၥာ သမုဒယသစၥာဟူေသာ ဤသစၥာႏွစ္ပါးတို႔ကား ၀႗သစၥာ
တည္း။ နိေရာဓသစၥာ မဂၢသစၥာ ဤသစၥာ ႏွစ္ပါးတို႔ကား ၀ိ၀႗သစၥာတည္း။
ထိုႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ၀ိပႆနာဘာ၀နာကမၼ႒ာန္းကို စီးျဖန္းမည့္ ေယာဂါ၀စရ
ရဟန္းသည္ ၀႗သစၥာတရားႏွစ္ပါးတို႔၌ ၀ိပႆနာဘာ၀နာကမၼ႒ာန္း ႏွလံုး-
သြင္းျခင္းအမႈကို ျပဳအပ္၏။ (အဘိ၊႒၊၂၊၁၀၉။)
☆ ထို႔ေၾကာင့္ ဤဒုကၡသစၥာ သမုဒယသစၥာတရားႏွစ္ပါးတို႔ကား ၀ိပႆနာ
ဉာဏ္၏ အ႐ႈခံအာ႐ံုတို႔ ျဖစ္ၾက၏။ ယင္းသစၥာတရား ႏွစ္ပါးတို႔ကား ဆိုင္ရာ
ဆိုင္ရာ အေၾကာင္းတရားတို႔က အညီအၫြတ္ ေပါင္းစု၍ ျပဳျပင္ေပးပါမွ
အႏိုင္ႏိုင္ ျဖစ္ေပၚလာရေသာ တရားတို႔ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ သခၤါရတရားတို႔
ျဖစ္ၾက၏။ ယင္းသခၤါရတရားတို႔ကို ---
၁။ ယင္းတို႔၏ ျဖစ္ၿပီးလွ်င္ ပ်က္ေနသည့္ သေဘာကို ဉာဏ္ျဖင့္ ျမင္ေအာင္
ၾကည့္၍ အနိစၥဟုလည္းေကာင္း,
၂။ ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္းျဖင့္ အႏွိပ္စက္ခံရသည့္ သေဘာကို Óဏ္ျဖင့္
ျမင္ေအာင္ၾကည့္၍ ဒုကၡဟုလည္းေကာင္း,
၃။ မပ်က္စီးဘဲ အက်ိတ္အခဲ အခိုင္အမာ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ တည္ေန
သည့္ အတၱမဟုတ္သည့္ သေဘာကို ဉာဏ္ျဖင့္ ျမင္ေအာင္ၾကည့္၍
အနတၱဟုလည္းေကာင္း-
☆ ဤသို႔လွ်င္ လကၡဏာေရးသံုးတန္သို႔ တစ္လွည့္စီတင္ကာ ၀ိပႆနာ
ဉာဏ္စဥ္အတိုင္း ႐ႈပြားခဲ့ေသာ္ ရင့္က်က္လာေသာ ၀ိပႆ နာဉာဏ္တို႔၏
အဆံုး၌ ေလာကုတၱရာနိေရာဓသစၥာျဖစ္သည့္ အသခၤတဓာတ္ အၿငိမ္းဓာတ္
နိဗၺာန္ကို အာ႐ံုယူ၍ အရိယမဂ္ဉာဏ္သည္ ျဖစ္ေပၚလာ၏။ ယင္းအသခၤတ-
ဓာတ္ အၿငိမ္းဓာတ္ နိဗၺာန္တရားေတာ္ျမတ္ႀကီးကား ေလာကုတၱရာနိေရာဓ
သစၥာတည္း။ ယင္းအရိယမဂ္ႏွင့္ ယွဥ္တြဲေနေသာ မဂၢင္တရားကိုယ္ (၈)ပါး
တို႔ကား ေလာကုတၱရာမဂၢသစၥာတည္း။
☆ ၀ိပႆနာအခိုက္ ျဖစ္ေပၚသြားၾကေသာ မဂၢင္တရားကိုယ္တို႔ကား
ေလာကီမဂၢသစၥာတည္း။ ေလာကီမဂၢသစၥာ အမည္ရသည့္ ၀ိပႆ နာဉာဏ္
ျဖင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္အပ္ေသာ အေၾကာင္းသခၤါရတရား, အက်ဳိးသခၤါရ တရား-
တို႔၏ ေနာင္တစ္ဖန္ မျဖစ္ေသာ ခ်ဳပ္ျခင္းျဖင့္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားျခင္းဟူေသာ
အႏုပၸါဒနိေရာဓသေဘာကား ေလာကီနိေရာဓသစၥာတည္း။
☆ ေလာကီမဂၢသစၥာ အမည္ရသည့္ ၀ိပႆ နာဉာဏ္တို႔က ကိေလသာ
အာသေ၀ါတရားတို႔ကို တဒဂၤအားျဖင့္ ပယ္ရွားသြား၏။ ေလာကုတၱရာမဂၢ-
သစၥာ အမည္ရသည့္ အရိယမဂ္တရားတို႔က ဆိုင္ရာ ဆိုင္ရာ ကိေလသာ
အာသေ၀ါတရားတို႔ကို အဆင့္ဆင့္ အ<ကင္းမဲ့ = သမုေစၦဒအားျဖင့္ ပယ္ရွား
လုိက္၏။ အရဟတၱမဂ္သို႔ ဆိုက္ေရာက္ေသာအခါ ကိေလသာအာသေ၀ါတို႔
လံုး၀ကုန္ခန္းသြားၿပီ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အရိယသစၥာေလးပါးတို႔ကို ၀ိပႆ နာ
ဉာဏ္ အရိယမဂ္ဉာဏ္တို႔ျဖင့္ သိေသာသူအားသာလွ်င္ ျမင္ေသာသူအား
သာလွ်င္ အာသေ၀ါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းကို ဘုရားရွင္က ေဟာၾကားေတာ္
မူျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
☆ ထိုကဲ့သို႔ အာသေ၀ါတရားတို႔ ကုန္ခန္းသြားေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အရိယ-
မဂ္ေလးပါး, အရိယဖိုလ္ေလးပါး, နိဗၺာန္တည္းဟူေသာ ေလာကုတၱရာတရား
ကိုးပါးတို႔ကို ဉာဏ္ျဖင့္ ကပ္၍ ေဆာင္ထားႏိုင္သူဟု ေခၚဆိုထိုက္ၿပီ ျဖစ္ေပ
သည္။
☆ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးအေနျဖင့္ ဤေလာကုတၱရာတရား ကိုးပါးတို႔ကို
ဉာဏ္ျဖင့္ကပ္၍ မေဆာင္ထားႏိုင္ေသးေစကာမူ ယင္းေလာကုတၱရာတရား
ကိုးပါးတို႔ကို ဉာဏ္ျဖင့္ ကပ္၍ ေဆာင္ထားျခင္း၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔ကို
ေျပာၾကားတတ္ဖို႔ကား လိုအပ္ေပသည္။ အကယ္၍ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး
အေနျဖင့္ ထိုေလာကုတၱရာတရားကိုးပါးတို႔ကို ဉာဏ္ျဖင့္ ကပ္၍လည္း
မေဆာင္ထားႏိုင္သည္ျဖစ္အံ့၊ သို႔မဟုတ္ ဉာဏ္ျဖင့္ကပ္၍ ေဆာင္ထားျခင္း၏
ဂုဏ္ေက်းဇူးကိုလည္း မေျပာဆိုတတ္သည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ရဟန္း
ေတာ္မ်ဳိးကို သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔က ခ်စ္ခင္ရန္ ႐ိုေသေလးစားရန္လည္း မျဖစ္
ႏိုင္ေပ။
☆ ထိုရဟန္းသည္ မိမိသႏၲာန္၌ ထိုေလာကုတၱရာတရားကိုးပါးတို႔ကို ရ
ေၾကာင္းေရာက္ေၾကာင္းျဖစ္သည့္ သမထဘာ၀နာကုသိုလ္ ၀ိပႆနာ
ဘာ၀နာကုသိုလ္တရားတို႔ တိုးပြားဖို႔ရန္လည္း ပြားမ်ားအားထုတ္ေတာ့မည္
မဟုတ္ေပ။ ပရမတၳသံဃာအစစ္ျဖစ္ေအာင္ ရြက္ေဆာင္ေပးတတ္သည့္
ရဟန္းျဖစ္ေၾကာင္းတရားဟူသည့္ အရိယမဂ္တရား ဖိုလ္တရားတို႔သည္
လည္း ဓမၼ႒ိတိအမည္ရေသာ ၀ိပႆ နာဉာဏ္ကို ပြားမ်ားမႈ မရွိသျဖင့္ ျဖစ္
☆ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားထားေတာ္မူသည့္ ႐ုပ္တရားç ဘုရားရွင္ ေဟာၾကား
ထားေတာ္မူသည့္ နာမ္တရား, ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားထားေတာ္မူသည့္
ေၾကာင္း-က်ဳိးဆက္ႏြယ္မႈ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာတရားတို႔ကို သာ၀ကတို႔သည္
႐ႈမရႏိုင္ဟူေသာ ဆင္ေျခ ဆင္လက္ အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ကို အေၾကာင္းျပကာ ေ၀ဖန္
ေရးသမားသက္သက္ ျပဳလုပ္ေနတတ္၏။ “လိပ္ခဲပမာ၊ ျမဲျမံစြာလ်က္၊ သတၱ၀ါ
တစ္ေယာက္၊ ယူမွားေမွာက္ကို၊ သိန္းေလာက္ဘုရား၊ လွန္ေသာအားျဖင့္၊
ေဟာၾကားေခ်ခြၽတ္၊ ေျဖမလြတ္ဖူး” (မဃေဒ၀-စာပိုဒ္-၃၁၉။)ဟူေသာ ဆို႐ိုး
စကားအတိုင္း အသိန္းမကေသာ ဘုရားရွင္တို႔ ၀ုိင္း၍ ခြၽတ္ေသာ္လည္း
မကြၽတ္ႏိုင္သူ ျဖစ္ေနတတ္သည္။ ဓမၼ႒ိတိ အမည္ရေသာ ၀ိပႆ နာဉာဏ္
တို႔ကို တကယ္လက္ေတြ႕ မက်င့္သျဖင့္ ေလာကုတၱရာအရိယမဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္
ဉာဏ္တို႔ ျဖစ္ေပၚခြင့္ မရွိရကား ကိေလသာအာသေ၀ါတရားတုိ႔၏ ကုန္ခန္းမႈ
မွာ မေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္ေသာ အရာဌာနတစ္ခုသာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
☆ ထိုကဲ့သို႔ ကိေလသာ အာသေ၀ါတို႔ ထူေျပာေနေသာ ရဟန္းေတာ္တို႔
အခ်င္းခ်င္းသည္ ရာဂ ေဒါသ ေမာဟစသည့္ ထိုကိေလသာ အာသေ၀ါတို႔၏
ထူေျပာမႈ စြမ္းအားေၾကာင့္ တစ္ပါးႏွင့္တစ္ပါး ဂဂၤါေရႏွင့္ ယမုနာေရ ေရာ
သကဲ့သို႔ တစ္သားတည္း ျဖစ္ဖို႔ရန္ စည္းလံုးညီၫြတ္မႈ ရွိဖို႔ရန္ကား မေမွ်ာ္မွန္း
သင့္ေသာအရာ ျဖစ္ေနေပသည္။ ရာဂ ေဒါသ ေမာဟ မာန္မာန ဣႆာ
မစၦရိယ-စသည့္ ကိေလသာတရားဆိုးတို႔က စည္းလံုးညီၫြတ္မႈကို ပ်က္ျပား
ေစတတ္ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။
¤ ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ ¤
Buddhavasa Tiloka
facebook
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
☆ ရဟန္းတို႔ ...ဉာဏ္ျဖင့္ သိေသာသူအား, ဉာဏ္ျဖင့္ ျမင္ေသာ
သူအား အာသေ၀ါတရားတုိ႔၏ ကုန္ျခင္းကို ငါဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏။
ဉာဏ္ျဖင့္ မသိေသာသူအား ဉာဏ္ျဖင့္ မျမင္ေသာသူအား အာသေ၀ါတရား
တို႔၏ ကုန္ျခင္းကို ငါဘုရား ေဟာေတာ္မမူ။ ရဟန္းတို႔ ...အဘယ္သို႔
သိေသာသူအား, ျမင္ေသာသူအား အာသေ၀ါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းသည္
ျဖစ္သနည္း?
☆ ရဟန္းတို႔ ...“ဤကား ဒုကၡအရိယသစၥာတည္း”ဟု ဉာဏ္ျဖင့္
သိေသာသူအား ဉာဏ္ျဖင့္ ျမင္ေသာသူအား အာသေ၀ါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္း
သည္ ျဖစ္၏။ “ဤကား ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း သမုဒယအရိယသစၥာတည္း”ဟု
ဉာဏ္ျဖင့္ သိေသာသူအား ဉာဏ္ျဖင့္ ျမင္ေသာသူအား အာသေ၀ါတရားတို႔၏
ကုန္ျခင္းသည္ ျဖစ္၏။ “ဤကား ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ နိေရာဓအရိယသစၥာတည္း”ဟု
ဉာဏ္ျဖင့္ သိေသာသူအား ဉာဏ္ျဖင့္ ျမင္ေသာသူအား အာသေ၀ါတရားတို႔၏
ကုန္ျခင္းသည္ ျဖစ္၏။ “ဤကား ဒုကၡခ်ဳပ္ရာနိေရာဓ ( = နိဗၺာန္)သို႔ ေရာက္
ေၾကာင္း က်င့္စဥ္ျဖစ္သည့္ မဂၢအရိယသစၥာတည္း”ဟု ဉာဏ္ျဖင့္ သိေသာသူ
အား, ဉာဏ္ျဖင့္ ျမင္ေသာသူအား အာသေ၀ါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းသည္
ျဖစ္၏။ ရဟန္းတို႔ ... ဤသို႔ ဉာဏ္ျဖင့္ သိေသာသူအား, ဉာဏ္ျဖင့္ ျမင္ေသာ
သူအား အာသေ၀ါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းသည္ ျဖစ္၏။
☆ ရဟန္းတို႔ ...ထို႔ေၾကာင့္ ဤသာသနာေတာ္ျမတ္အတြင္း၌ သင္တို႔
တစ္ေတြသည္ --- “ဤကား ဒုကၡအရိယသစၥာတရားတည္း”ဟု သိေအာင္
ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါ။ “ဤကား ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း သမုဒယအရိယသစၥာ
တည္း”ဟု သိေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါ။ “ဤကား ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ နိေရာဓ-
အရိယသစၥာတရားတည္း”ဟု သိေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါ။ “ဤကား
ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ နိေရာဓ ( = နိဗၺာန္)သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း က်င့္စဥ္ျဖစ္သည့္ မဂၢအရိယသစၥာတည္း”ဟု သိေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါ။ ဤသို႔ မိန္႔ၾကား
ေတာ္မူ၏။ (သံ၊၃၊၃၈၀။)
#ဒုကၡအရိယသစၥာ --- သံခိေတၱန ပÍၥဳပါဒါနကၡႏၶာ ဒုကၡာ။ (သံ၊၃၊၃၆၉။)
ဟူ၍ ဓမၼစၾကာေဒသနာေတာ္ စသည့္ ထိုထိုေဒသနာေတာ္တို႔၌ ဘုရားရွင္
ေဟာၾကားထားေတာ္မူသည့္အတိုင္း ႐ူပုပါဒါနကၡႏၶာ, ေ၀ဒႏုပါဒါနကၡႏၶာ,
သညဳပါဒါနကၡႏၶာ, သခၤါ႐ုပါဒါနကၡႏၶာ, ၀ိညာဏုပါဒါနကၡႏၶာ-ဟူေသာ ဥပါဒါ
နကၡႏၶာငါးပါးသည္ ဒုကၡသစၥာတရားမည္၏။
#ဥပါဒါနကၡႏၶာ --- အာသေ၀ါတရားတို႔၏ အာ႐ုံျဖစ္ေသာ တဏွာ ဒိ႒ိတို႔သည္
“ငါ - ငါ့ဟာ”ဟု စဲြယူအပ္ေသာ အတိတ္, အနာဂတ္, ပစၥဳပၸန္, အဇၩတၱ, ဗဟိဒၶ,
ၾသဠာရိက (အၾကမ္း), သုခုမ (အႏု), ဟီန (အယုတ္), ပဏီတ (အျမတ္), ဒူရ
(အေ၀း), သႏိၲက (အနီး) ဟူေသာ (၁၁) မ်ိဳးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ တည္
ေနေသာ ---
၁။ ႐ုပ္တရားအစုအပံုသည္ ႐ူပုပါဒါနကၡႏၶာ,
၂။ ေ၀ဒနာအစုအပံုသည္ ေ၀ဒႏုပါဒါနကၡႏၶာ,
၃။ သညာအစုအပံုသည္ သညဳပါဒါနကၡႏၶာ,
၄။ သခၤါရအစုအပံုသည္ သခၤါ႐ုပါဒါနကၡႏၶာ,
၅။ ၀ိညာဏ္အစုအပံုသည္ ၀ိညာဏုပါဒါနကၡႏၶာ မည္ေပသည္။
(ခႏၶသုတ္၊သံ၊၂၊၃၉။)
ဤအထက္ပါ (၁၁)မ်ဳိးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ တည္ေနေသာ
ဥပါဒါနကၡႏၶာငါးပါးတို႔သည္ ဒုကၡသစၥာတရားစုတို႔ ျဖစ္ၾက၏။
#သမုဒယသစၥာ --- သစၥ၀ိဘင္းပါဠိေတာ္၌ (အဘိ၊၂၊၁၁၂၊၁၁၅။) ဘုရားရွင္
သည္-
၁။ တဏွာကိုလည္း သမုဒယသစၥာဟု ေဟာၾကားထားေတာ္မူ၏။
၂။ ကိေလသာ (၁၀)ပါးကိုလည္း သမုဒယသစၥာဟု ေဟာၾကားထားေတာ္
မူ၏။
၃။ အကုသိုလ္တရားအားလုံးကိုလည္း သမုဒယသစၥာဟု ေဟာၾကားထား
ေတာ္မူ၏။
၄။ အကုသိုလ္တရားအားလုံးႏွင့္ အာသေ၀ါတရားတို႔၏ အာ႐ုံျဖစ္ေသာ
အေလာဘ, အေဒါသ, အေမာဟ ကုသလမူလတရား သုံးပါးကိုလည္း
သမုဒယသစၥာဟု ေဟာၾကားထားေတာ္မူ၏။
၅။ အကုသိုလ္တရားအားလုံးႏွင့္ အာသေ၀ါတရားတို႔၏ အာ႐ုံျဖစ္ေသာ
ကုသိုလ္တရားအားလုံးကိုလည္း သမုဒယသစၥာဟု ေဟာၾကားထား
ေတာ္မူ၏။
☆ ဤအထက္တြင္ တင္ျပထားေသာ သစၥ၀ိဘင္းပါဠိေတာ္ႀကီးကိုပင္
ကိုးကားလ်က္ - ေစတနာ, ေစတနာႏွင့္ ယွဥ္ဖက္သမၸယုတ္တရားဟု အထူး
အေထြ မေျပာေတာ့ဘဲ သာမညအားျဖင့္ ေျပာဆိုရမူ သစၥ၀ိဘင္းပါဠိေတာ္၌
ကုသုိလ္ကံ အကုသိုလ္ကံ မွန္သမွ်ကို သမုဒယသစၥာဟူ၍ ဘုရားရွင္သည္
ေဟာၾကားထားေတာ္မူ၏ဟု အ႒ကထာမ်ားက ဖြင့္ဆိုထားေပသည္။
တစ္ဖန္ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္ တိကနိပါတ္ တိတၳာယတနသုတၱန္ (အံ၊၁၊၁၇၈။)
၌- အ၀ိဇၨာပစၥယာ သခၤါရာ-စသည္ျဖင့္ ေဟာၾကားထားေတာ္မူအပ္ေသာ
အႏုေလာမပဋိစၥသမုပၸါဒ္ သေဘာတရားကိုလည္း, တစ္နည္းဆိုရေသာ္
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အဂၤါရပ္တို႔၏ ေၾကာင္း-က်ဳိးဆက္ႏြယ္မႈသေဘာတရားကိုလည္း
သမုဒယသစၥာဟု ေဟာၾကားထားေတာ္မူ၏။
#နိေရာဓသစၥာ --- အ၀ိဇၨာယ ေတြ၀ အေသသ၀ိရာဂနိေရာဓာ သခၤါရ-
နိေရာေဓာ - ဤသို႔စသည္ျဖင့္ အ၀ိဇၨာ၏ အရဟတၱမဂ္ေၾကာင့္ ေနာင္တစ္ဖန္
မျဖစ္ေသာ ခ်ဳပ္ျခင္းဟု ေခၚဆိုအပ္သည့္ အႏုပၸါဒနိေရာဓသေဘာအားျဖင့္
အႂကြငး္မဲ့ ခ်ဳပ္ျငိမ္းျခငး္ေၾကာင့္ သခါၤရ၏ အႂကြငး္မ့ဲ ခ်ဳပ္ၿ္ငိမ္းျခငး္သည္ ျဖစ္၏-
ဤသို႔စသည္ျဖင့္ ေဟာၾကားထားေတာ္မူအပ္ေသာ ပဋိေလာမပဋိစၥသမုပၸါဒ္
သေဘာတရားကိုလည္း နိေရာဓသစၥာဟု ယင္း တိတၳာယတနသုတၱန္၌ပင္
(အံ၊၁၊၁၇၈။) ေဟာၾကားထားေတာ္မူ၏။
☆ အထက္ပါ တိတၳာယတနသုတၱန္၌ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားထားေတာ္မူ
သည့္အတိုင္း အ၀ိဇၨာ, တဏွာ, ဥပါဒါန္, သခၤါရ, ကံ-ဟူေသာ အေၾကာင္း
တရားတို႔၏ အရဟတၱမဂ္ေၾကာင့္ ေနာင္တစ္ဖန္ မျဖစ္ေသာ ခ်ဳပ္ျခင္းဟုေခၚ
ဆိုအပ္သည့္ အႏုပၸါဒနိေရာဓ သေဘာအားျဖင့္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားျခင္းေၾကာင့္
၀ိညာဏ္, နာမ္႐ုပ္, သဠာယတန, ဖႆ , ေ၀ဒနာ-ဟူေသာ အက်ဳိးခႏၶာငါးပါး
ဒုကၡသစၥာတရားတို႔၏ ပရိနိဗၺာနစုတိကို ေနာက္ဆုံးထား၍ ေနာင္တစ္ဖန္
မျဖစ္ေသာ ခ်ဳပ္ျခင္းဟု ေခၚဆိုအပ္သည့္ အႏုပၸါဒနိေရာဓ သေဘာအားျဖင့္
ခ်ဳပ္ၿငိမ္းျခင္းကိုလည္း နိေရာဓသစၥာဟု အ႒ကထာမ်ားက ဖြင့္ဆိုထား၏။
☆ ဤနိေရာဓသစၥာကား ဥဒယဗၺယဉာဏ္၏ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုျဖစ္ေသာ
အေၾကာင္းတရားအားျဖင့္ အပ်က္ကို ( = အခ်ဳပ္ကို) ႐ႈျမင္တတ္သည့္ ပစၥယ-
ေတာ ၀ယဒႆ နဉာဏ္ျဖင့္ သိျမင္အပ္ေသာ နိေရာဓသစၥာတည္း။
☆ အေၾကာင္းတရားတို႔၏ ယင္းသို႔ အႏုပၸါဒနိေရာဓသေဘာအားျဖင့္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္း
မႈကို သဥပါဒိေသသနိဗၺာန္, အက်ဳိးခႏၶာငါးပါးတို႔၏ အႏုပၸါဒနိေရာဓသေဘာ
အားျဖင့္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းမႈကို အႏုပါဒိေသသနိဗၺာန္ဟုလည္း အသီးသီး ေခၚဆိုေပ
သည္။
☆ ေလာကီ၀ိပႆ နာဉာဏ္ျဖင့္ ထိုးထြင္းသိအပ္ေသာ သစၥာတရားျဖစ္ျခင္း
ဟူေသာ ဤအေၾကာင္းပရိယာယ္အားျဖင့္ ေလာကီနိေရာဓသစၥာဟူ၍လည္း
ေခၚဆိုႏိုင္ေပသည္။
☆ ဤအထက္ပါ ပါဠိေတာ္ အ႒ကထာတို႔ႏွင့္အညီ ၀ိပႆ နာဉာဏ္တို႔၏
အဆံုး၌ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အရိယမဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္တို႔၏ အာ႐ံုျဖစ္ေသာ
အသခၤတဓာတ္ အၿငိမ္းဓာတ္ နိဗၺာန္တရားေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ကား ေလာ
ကုတၱရာနိေရာဓသစၥာ မည္၏။
#မဂၢသစၥာ --- ေလာကုတၱရာနိေရာဓသစၥာျဖစ္သည့္ မဟာအသခၤတဓာတ္
အၿငိမ္းဓာတ္ နိဗၺာန္တရားေတာ္ျမတ္ႀကီးကို အရိယမဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္တို႔
ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလိုေသာ ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္သည္ ---
၁။ ေလာကီမဂၢသစၥာ အမည္ရသည့္ ေလာကီမဂၢင္ (၈)ပါး,
၂။ ေလာကုတၱရာမဂၢသစၥာ အမည္ရသည့္ ေလာကုတၱရာမဂၢင္ (၈)ပါး-
☆ ဤႏွစ္မ်ဳိးေသာ ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ နိဗၺာန္သို႔ေရာက္ေၾကာင္း က်င့္စဥ္ျဖစ္သည့္
မဂၢသစၥာတရားတို႔ကို ပြားမ်ားရမည္ ျဖစ္ေပသည္။ ထိုတြင္လည္း ေလာကုတၱ-
ရာမဂၢသစၥာသို႔ ဆိုက္ေရာက္ေရးအတြက္ ေလာကီမဂၢသစၥာတရားတို႔ကို
ေရွးဦးစြာ ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္က ပြားမ်ားအားထုတ္ရမည္ ျဖစ္ေပသည္။
(မ၊႒၊၂၊၁၆၅၊၊)
☆ ထိုတြင္ ေလာကီမဂၢသစၥာကား ေလာကီ၀ိပႆ နာဉာဏ္ႏွင့္ ယွဥ္တြဲေန
ေသာ သမၼာဒိ႒ိ, သမၼာသကၤပၸ, သမၼာ၀ါယာမ, သမၼာသတိ, သမၼာသမာဓိ
ဟူေသာ မဂၢင္တရားကိုယ္ ငါးပါးႏွင့္ ႀကိဳတင္၍ ေဆာက္တည္က်င့္သံုးထား-
အပ္ေသာ သမၼာ၀ါစာ, သမၼာကမၼႏၲ, သမၼာအာဇီ၀ဟူေသာ သီလမဂၢင္ သံုးပါး,
ေပါင္း (၈)ပါးတည္း။
☆ ေလာကုတၱရာမဂၢသစၥာကား အသခၤတဓာတ္ အၿငိမ္းဓာတ္ နိဗၺာန္ကို
အာ႐ံုျပဳေနေသာ အရိယမဂ္Óဏ္ႏွင့္ ယွဥ္တြဲေနေသာ မဂၢင္တရားကိုယ္
(၈)ပါးတည္း။
☆ ၀ိပႆ နာဉာဏ္ႏွင့္ ယွဥ္တြဲေနေသာ ေလာကီမဂၢင္တရားတို႔က သခၤါရ
တရားတို႔၏ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱအျခင္းအရာကို အာ႐ံုျပဳၾက၏။ သမုဒယ-
သစၥာတရားတို႔၏ အနုပၸါဒနိေရာဓသေဘာအားျဖင့္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းျခင္းေၾကာင့္
ဒုကၡသစၥာတရားတို႔၏ အႏုပၸါဒနိေရာဓသေဘာအားျဖင့္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းပံုကိုလည္း
အာ႐ံုျပဳၾက၏။ ေလာကုတၱရာမဂၢသစၥာတရားတို႔က အသခၤတဓာတ္ အၿငိမ္း-
ဓာတ္ နိဗၺာန္ကို အာ႐ံုျပဳၾက၏။
☆ သုသိမ ...သခၤါရတရားတုိ႔၏ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱအျခင္းအရာ၌
တည္ေသာ ဓမၼ႒ိတိ အမည္ရေသာ ၀ိပႆ နာဉာဏ္သည္ ေရွးကျဖစ္၏၊
နိဗၺာန္ကို အာ႐ံုျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အရိယမဂ္ဉာဏ္သည္ ေနာက္ကာလ
၌ ျဖစ္၏။ (သံ၊၁၊၃၄၄။)
☆ ဤသို႔ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားထားေတာ္မူသည့္အတုိင္း သခၤါရတရားတို႔၏
အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ အျခင္းအရာ၌ ေကာင္းစြာတည္ေနေသာ ဓမၼ႒ိတိအမည္
ရေသာ ၀ိပႆ နာဉာဏ္တို႔၏ အဆံုး၌သာလွ်င္ အရိယမဂ္ဉာဏ္သည္
အသခၤတဓာတ္ အၿငိမ္းဓာတ္နိဗၺာန္ကို အာ႐ံုယူကာ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္သည့္
အတြက္ အရိယမဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္တို႔ျဖင့္ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳလိုေသာ
ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္သည္ သခၤါရတရားတို႔၏ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱအျခင္းအရာ၌
ေကာင္းစြာတည္ေသာ ဓမၼ႒ိတိအမည္ရေသာ ၀ိပႆ နာဉာဏ္ကို ရေအာင္
ေရွးဦးစြာ ႀကိဳးပမ္းရေတာ့မည္ ျဖစ္ေပသည္။ အရိယမဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္တို႔
ျဖင့္ အသခၤတဓာတ္ အၿငိမ္းဓာတ္နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ပါမွလည္း
အရိယသစၥာေလးပါးတို႔ကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေနရာတက် ထိုးထြင္းသိမည္ ျဖစ္
ေပသည္။
☆ ထုိသို႔ သစၥာေလးပါးကို သမၼာဒိ႒ိဉာဏ္ပညာျဖင့္ ကိုယ္တိုင္မ်က္ေမွာက္
ထြင္းေဖာက္သိျမင္ေရးအတြက္ မည္သုိ႔ လိုက္နာျပဳက်င့္ရမည္နည္းဟူမူ မဂၢင္
(၈)ပါး က်င့္စဥ္တရားတို႔ကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ျဖည့္က်င့္ပါ-ဟူေပ။ ေရွးဦးစြာ
သမၼာ၀ါစာ သမၼာကမၼႏၲ သမၼာအာဇီ၀ဟူသည့္ သီလမဂၢင္သံုးပါးကို ျပည့္ျပည့္
စံုစံု ျဖဴစင္ေအာင္ ျဖည့္က်င့္ပါ။ ထို႔ေနာင္ သမာဓိက်င့္စဥ္ပိုင္းကို တက္လွမ္းပါ။
☆ သစၥာေလးပါးကို သမၼာဒိ႒ိဉာဏ္ပညာျဖင့္ ကိုယ္တိုင္မ်က္ေမွာက္ ထြင္း-
ေဖာက္သိျမင္ေရးအတြက္ သမာဓိကုိ ထူေထာင္ရန္ ဘုရားရွင္က ၫႊန္ၾကား
ထားေတာ္မူ၏။ (သံ၊၃၊၃၆၃။) သမထကမၼ႒ာန္း (၄၀)တို႔တြင္ မိမိႏွစ္ၿခိဳက္ရာ
ကမၼ႒ာန္း တစ္ခုခုျဖင့္ သမာဓိကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ထူေထာင္ပါ။ ဥပစာ
ရသမာဓိသို႔ ဆိုက္ေအာင္ သို႔မဟုတ္ အပၸနာသမာဓိသို႔ ဆိုက္ေအာင္ သမာဓိ
ကို စနစ္တက် ထူေထာင္ၿပီးေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ---
၁။ အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္စသည့္ (၁၁)မ်ဳိးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္
တည္ေနသည့္ ဥပါဒါနကၡႏၶာငါးပါး ဒုကၡသစၥာတရားတို႔ကို ပထမသိေအာင္
ဉာဏ္ျဖင့္ ပိုင္းျခားယူပါ၊ သိမ္းဆည္းပါ။
၂။ ယင္းဒုကၡသစၥာတရားတို႔၏ အေၾကာင္းရင္း သမုဒယသစၥာတရားတို႔ကို
ဒုတိယသိေအာင္ ဉာဏ္ျဖင့္ ပိုင္းျခားယူပါ၊ သိမ္းဆည္းပါ။
☆ ဒုကၡသစၥာ သမုဒယသစၥာဟူေသာ ဤသစၥာႏွစ္ပါးတို႔ကား ၀႗သစၥာ
တည္း။ နိေရာဓသစၥာ မဂၢသစၥာ ဤသစၥာ ႏွစ္ပါးတို႔ကား ၀ိ၀႗သစၥာတည္း။
ထိုႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ၀ိပႆနာဘာ၀နာကမၼ႒ာန္းကို စီးျဖန္းမည့္ ေယာဂါ၀စရ
ရဟန္းသည္ ၀႗သစၥာတရားႏွစ္ပါးတို႔၌ ၀ိပႆနာဘာ၀နာကမၼ႒ာန္း ႏွလံုး-
သြင္းျခင္းအမႈကို ျပဳအပ္၏။ (အဘိ၊႒၊၂၊၁၀၉။)
☆ ထို႔ေၾကာင့္ ဤဒုကၡသစၥာ သမုဒယသစၥာတရားႏွစ္ပါးတို႔ကား ၀ိပႆနာ
ဉာဏ္၏ အ႐ႈခံအာ႐ံုတို႔ ျဖစ္ၾက၏။ ယင္းသစၥာတရား ႏွစ္ပါးတို႔ကား ဆိုင္ရာ
ဆိုင္ရာ အေၾကာင္းတရားတို႔က အညီအၫြတ္ ေပါင္းစု၍ ျပဳျပင္ေပးပါမွ
အႏိုင္ႏိုင္ ျဖစ္ေပၚလာရေသာ တရားတို႔ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ သခၤါရတရားတို႔
ျဖစ္ၾက၏။ ယင္းသခၤါရတရားတို႔ကို ---
၁။ ယင္းတို႔၏ ျဖစ္ၿပီးလွ်င္ ပ်က္ေနသည့္ သေဘာကို ဉာဏ္ျဖင့္ ျမင္ေအာင္
ၾကည့္၍ အနိစၥဟုလည္းေကာင္း,
၂။ ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္းျဖင့္ အႏွိပ္စက္ခံရသည့္ သေဘာကို Óဏ္ျဖင့္
ျမင္ေအာင္ၾကည့္၍ ဒုကၡဟုလည္းေကာင္း,
၃။ မပ်က္စီးဘဲ အက်ိတ္အခဲ အခိုင္အမာ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ တည္ေန
သည့္ အတၱမဟုတ္သည့္ သေဘာကို ဉာဏ္ျဖင့္ ျမင္ေအာင္ၾကည့္၍
အနတၱဟုလည္းေကာင္း-
☆ ဤသို႔လွ်င္ လကၡဏာေရးသံုးတန္သို႔ တစ္လွည့္စီတင္ကာ ၀ိပႆနာ
ဉာဏ္စဥ္အတိုင္း ႐ႈပြားခဲ့ေသာ္ ရင့္က်က္လာေသာ ၀ိပႆ နာဉာဏ္တို႔၏
အဆံုး၌ ေလာကုတၱရာနိေရာဓသစၥာျဖစ္သည့္ အသခၤတဓာတ္ အၿငိမ္းဓာတ္
နိဗၺာန္ကို အာ႐ံုယူ၍ အရိယမဂ္ဉာဏ္သည္ ျဖစ္ေပၚလာ၏။ ယင္းအသခၤတ-
ဓာတ္ အၿငိမ္းဓာတ္ နိဗၺာန္တရားေတာ္ျမတ္ႀကီးကား ေလာကုတၱရာနိေရာဓ
သစၥာတည္း။ ယင္းအရိယမဂ္ႏွင့္ ယွဥ္တြဲေနေသာ မဂၢင္တရားကိုယ္ (၈)ပါး
တို႔ကား ေလာကုတၱရာမဂၢသစၥာတည္း။
☆ ၀ိပႆနာအခိုက္ ျဖစ္ေပၚသြားၾကေသာ မဂၢင္တရားကိုယ္တို႔ကား
ေလာကီမဂၢသစၥာတည္း။ ေလာကီမဂၢသစၥာ အမည္ရသည့္ ၀ိပႆ နာဉာဏ္
ျဖင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္အပ္ေသာ အေၾကာင္းသခၤါရတရား, အက်ဳိးသခၤါရ တရား-
တို႔၏ ေနာင္တစ္ဖန္ မျဖစ္ေသာ ခ်ဳပ္ျခင္းျဖင့္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားျခင္းဟူေသာ
အႏုပၸါဒနိေရာဓသေဘာကား ေလာကီနိေရာဓသစၥာတည္း။
☆ ေလာကီမဂၢသစၥာ အမည္ရသည့္ ၀ိပႆ နာဉာဏ္တို႔က ကိေလသာ
အာသေ၀ါတရားတို႔ကို တဒဂၤအားျဖင့္ ပယ္ရွားသြား၏။ ေလာကုတၱရာမဂၢ-
သစၥာ အမည္ရသည့္ အရိယမဂ္တရားတို႔က ဆိုင္ရာ ဆိုင္ရာ ကိေလသာ
အာသေ၀ါတရားတို႔ကို အဆင့္ဆင့္ အ<ကင္းမဲ့ = သမုေစၦဒအားျဖင့္ ပယ္ရွား
လုိက္၏။ အရဟတၱမဂ္သို႔ ဆိုက္ေရာက္ေသာအခါ ကိေလသာအာသေ၀ါတို႔
လံုး၀ကုန္ခန္းသြားၿပီ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အရိယသစၥာေလးပါးတို႔ကို ၀ိပႆ နာ
ဉာဏ္ အရိယမဂ္ဉာဏ္တို႔ျဖင့္ သိေသာသူအားသာလွ်င္ ျမင္ေသာသူအား
သာလွ်င္ အာသေ၀ါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းကို ဘုရားရွင္က ေဟာၾကားေတာ္
မူျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
☆ ထိုကဲ့သို႔ အာသေ၀ါတရားတို႔ ကုန္ခန္းသြားေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အရိယ-
မဂ္ေလးပါး, အရိယဖိုလ္ေလးပါး, နိဗၺာန္တည္းဟူေသာ ေလာကုတၱရာတရား
ကိုးပါးတို႔ကို ဉာဏ္ျဖင့္ ကပ္၍ ေဆာင္ထားႏိုင္သူဟု ေခၚဆိုထိုက္ၿပီ ျဖစ္ေပ
သည္။
☆ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးအေနျဖင့္ ဤေလာကုတၱရာတရား ကိုးပါးတို႔ကို
ဉာဏ္ျဖင့္ကပ္၍ မေဆာင္ထားႏိုင္ေသးေစကာမူ ယင္းေလာကုတၱရာတရား
ကိုးပါးတို႔ကို ဉာဏ္ျဖင့္ ကပ္၍ ေဆာင္ထားျခင္း၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔ကို
ေျပာၾကားတတ္ဖို႔ကား လိုအပ္ေပသည္။ အကယ္၍ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး
အေနျဖင့္ ထိုေလာကုတၱရာတရားကိုးပါးတို႔ကို ဉာဏ္ျဖင့္ ကပ္၍လည္း
မေဆာင္ထားႏိုင္သည္ျဖစ္အံ့၊ သို႔မဟုတ္ ဉာဏ္ျဖင့္ကပ္၍ ေဆာင္ထားျခင္း၏
ဂုဏ္ေက်းဇူးကိုလည္း မေျပာဆိုတတ္သည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ရဟန္း
ေတာ္မ်ဳိးကို သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔က ခ်စ္ခင္ရန္ ႐ိုေသေလးစားရန္လည္း မျဖစ္
ႏိုင္ေပ။
☆ ထိုရဟန္းသည္ မိမိသႏၲာန္၌ ထိုေလာကုတၱရာတရားကိုးပါးတို႔ကို ရ
ေၾကာင္းေရာက္ေၾကာင္းျဖစ္သည့္ သမထဘာ၀နာကုသိုလ္ ၀ိပႆနာ
ဘာ၀နာကုသိုလ္တရားတို႔ တိုးပြားဖို႔ရန္လည္း ပြားမ်ားအားထုတ္ေတာ့မည္
မဟုတ္ေပ။ ပရမတၳသံဃာအစစ္ျဖစ္ေအာင္ ရြက္ေဆာင္ေပးတတ္သည့္
ရဟန္းျဖစ္ေၾကာင္းတရားဟူသည့္ အရိယမဂ္တရား ဖိုလ္တရားတို႔သည္
လည္း ဓမၼ႒ိတိအမည္ရေသာ ၀ိပႆ နာဉာဏ္ကို ပြားမ်ားမႈ မရွိသျဖင့္ ျဖစ္
☆ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားထားေတာ္မူသည့္ ႐ုပ္တရားç ဘုရားရွင္ ေဟာၾကား
ထားေတာ္မူသည့္ နာမ္တရား, ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားထားေတာ္မူသည့္
ေၾကာင္း-က်ဳိးဆက္ႏြယ္မႈ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာတရားတို႔ကို သာ၀ကတို႔သည္
႐ႈမရႏိုင္ဟူေသာ ဆင္ေျခ ဆင္လက္ အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ကို အေၾကာင္းျပကာ ေ၀ဖန္
ေရးသမားသက္သက္ ျပဳလုပ္ေနတတ္၏။ “လိပ္ခဲပမာ၊ ျမဲျမံစြာလ်က္၊ သတၱ၀ါ
တစ္ေယာက္၊ ယူမွားေမွာက္ကို၊ သိန္းေလာက္ဘုရား၊ လွန္ေသာအားျဖင့္၊
ေဟာၾကားေခ်ခြၽတ္၊ ေျဖမလြတ္ဖူး” (မဃေဒ၀-စာပိုဒ္-၃၁၉။)ဟူေသာ ဆို႐ိုး
စကားအတိုင္း အသိန္းမကေသာ ဘုရားရွင္တို႔ ၀ုိင္း၍ ခြၽတ္ေသာ္လည္း
မကြၽတ္ႏိုင္သူ ျဖစ္ေနတတ္သည္။ ဓမၼ႒ိတိ အမည္ရေသာ ၀ိပႆ နာဉာဏ္
တို႔ကို တကယ္လက္ေတြ႕ မက်င့္သျဖင့္ ေလာကုတၱရာအရိယမဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္
ဉာဏ္တို႔ ျဖစ္ေပၚခြင့္ မရွိရကား ကိေလသာအာသေ၀ါတရားတုိ႔၏ ကုန္ခန္းမႈ
မွာ မေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္ေသာ အရာဌာနတစ္ခုသာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
☆ ထိုကဲ့သို႔ ကိေလသာ အာသေ၀ါတို႔ ထူေျပာေနေသာ ရဟန္းေတာ္တို႔
အခ်င္းခ်င္းသည္ ရာဂ ေဒါသ ေမာဟစသည့္ ထိုကိေလသာ အာသေ၀ါတို႔၏
ထူေျပာမႈ စြမ္းအားေၾကာင့္ တစ္ပါးႏွင့္တစ္ပါး ဂဂၤါေရႏွင့္ ယမုနာေရ ေရာ
သကဲ့သို႔ တစ္သားတည္း ျဖစ္ဖို႔ရန္ စည္းလံုးညီၫြတ္မႈ ရွိဖို႔ရန္ကား မေမွ်ာ္မွန္း
သင့္ေသာအရာ ျဖစ္ေနေပသည္။ ရာဂ ေဒါသ ေမာဟ မာန္မာန ဣႆာ
မစၦရိယ-စသည့္ ကိေလသာတရားဆိုးတို႔က စည္းလံုးညီၫြတ္မႈကို ပ်က္ျပား
ေစတတ္ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။
¤ ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ ¤
Buddhavasa Tiloka
Myanmar Kyat Converter
0 comments:
Post a Comment