ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာစိတ္ညစ္မလဲ

ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာစိတ္ညစ္မလဲ

 တစ္ခါတုန္းက စာသင္ခန္းတစ္ခုထဲမွာ
ပေရာ္ဖက္ဆာၾကီး တစ္ေယာက္ဟာ ေရထည့္ထားတဲ့
ဖန္ခြက္တစ္ခြက္ကို ကိုင္ထားျပီး ေက်ာင္းသားေတြေရွ႕မွာ
ရပ္ေနခဲ့ပါတယ္။သူက ေရဖန္ခြက္ကို အားလံုုး ျမင္ေအာင္
 ေျမွာက္ျပလိုက္ျပီး “ဒီဖန္ခြက္ ဘယ္ေလာက္ေလးမယ္
ထင္လဲ” လို႔ ေမးလိုက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း
၅၀ ဂရမ္၊ ၁၀၀ ဂရမ္၊ ၁၂၅ ဂရမ္ အစရွိသျဖင့္ အျပိဳင္အဆိုင္
ခန္႔မွန္းျပီး ေျဖၾက ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ပေရာ္ဖက္ဆာၾကီးက
“ငါမခ်ိန္ေသးရပဲနဲ႔ အေလး ခ်ိန္ အတိအက်ကိုေတာ့
 ေျပာႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဓိက ငါေျပာခ်င္တာ
က ဒီဖန္ခြက္ကို မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာေအာင္ ငါ ကိုင္ထား
ရင္ ဘာျဖစ္မလဲ” လို႔ ေမးလိုက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသား
တစ္ဦး က “ဘာမွ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး”လို႔ ေျဖပါ
တယ္။ “အိုေက ဒါဆိုရင္ ငါတစ္နာရီၾကာေအာင္ ကိုင္ထား
ရင္ေရာ ဘာျဖစ္မလဲ” လို႔ ပေရာ္ ဖက္ဆာၾကီးက ဆက္ေမး
လိုက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားထဲက တစ္ဦးက “ဆရာၾကီး
လက္ေညာင္းျပီး ကိုက္လာပါလိမ့္မယ္” လို႔ ေျဖပါတယ္။

 အဲ့ဒီေတာ့မွ ဆရာၾကီးက “မင္းေျပာတာ မွန္ပါ
တယ္။ ငါတစ္ေန႔လံုးကိုင္ထားရင္ေရာ ဘာျဖစ္မယ္ထင္လဲ”
လို႔ ဆက္ေမးပါ တယ္။ “ဆရာၾကီးလက္ေတြ ထံုက်င္ျပီး
အေၾကာေသသြားႏိုုင္ပါတယ္။ ေဆးရံုကို ေသခ်ာေပါက္
သြားရႏိုုင္ပါတယ္”လို႔ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးက ေျဖပါတယ္။
အဲ့ဒီအေျဖကိုၾကားေတာ့ အျခားေက်ာင္းသားေတြလည္း
ပြဲက်သြားျပီး ထရယ္ၾကပါတယ္။ ဆရာၾကီးက “ေကာင္းျပီ..
ဒီေတာ့ အခုငါေျပာသြားတဲ့အခ်က္ေတြထဲမွာ ဖန္ခြက္ရဲ့
အေလးခ်ိန္ေျပာင္းလဲ သြားတာပါလား” လို႔ ေမးလုုိက္ပါ
တယ္။ ေက်ာင္းသားအားလံုးက လည္း တညီတညြတ္ထဲ
“မေျပာင္းလဲပါဘူး ဆရာၾကီး” လို႔ ဝိုင္းျပီး ေျဖၾကပါတယ္။
“ဒါဆိုရင္ ငါ့ကို အဓိက နာက်င္ေစတာက ဘာလဲ” လို႔
ဆရာၾကီးက ေမးခြန္းထုတ္လိုက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသား
ေတြလည္း ရုတ္တရက္ ေၾကာင္သြားပါတယ္။ ဆရာၾကီး
က ေမးခြန္းကို လြယ္သြား ေအာင္ “ငါမနာခ်င္ရင္ ဘာ
လုပ္ဖို႔လိုလဲ” လို႔ ေျပာင္းေမးလိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ
ေက်ာင္းသားေတြက “ကိုင္ထားတဲ့ ဖန္ခြက္ကို ခ်လိုက္
ရံုပါပဲ”  လုိ႔ ေျဖလာပါတယ္။

“မွန္လိုက္ေလ” ဆိုျပီး ဆရာၾကီးက ႏွစ္ေထာင္းအားရ
 ေျပာပါ တယ္။ “ဘဝမွာရွိတဲ့ ျပႆနာေတြကလည္း
တကယ္ေတာ့ ဒီဖန္ခြက္ လိုပဲကြဲ႔။ မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာ
ေအာင္ ေခါင္းထဲထည့္ထားရင္ အဆင္ ေျပေသးတယ္။
ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္အၾကာၾကီး ထည့္ထားရင္ေတာ့ အဲ့ဒီ
ျပႆနာေတြက ကိုယ့္ကို နာက်င္ေအာင္ စလုပ္ပါလိမ့္
မယ္။ အခ်ိန္ အၾကာၾကီးေခါင္းထဲမွာ ထည့္ထားေလ
ပိုဆိုးေလပဲ။ အၾကာၾကီး ဖန္ခြက္ကို ကိုင္ထားရင္
လက္အေၾကာထံုသြားႏိုုင္သလို ျပႆနာေတြ ကို
အၾကာၾကီး ေခါင္းထဲထည့္ထားရင္ စဥ္းစားႏိုင္စြမ္းေတြ
ပါ ထံုသြား တတ္တယ္။ ျပႆနာေတြ၊ စိန္ေခၚမႈေတြ
က ေန႔စဥ္ဘဝမွာ ရွိေနမွာပဲ ဒါေပမယ့္ မိုးခ်ဳပ္လို႔
အိပ္စက္တဲ့အခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ အဲ့ဒါေတြကို ေခါင္းထဲ
ကေန ထုတ္ပစ္ဖို႔ လိုတယ္။ ဒါမွ ေနာက္မနက္ႏိုးလာ
ရင္ စိတ္ဖိစီးမႈ မရွိပဲႏုိးလာမွာပါ။ မနက္တိုင္း လန္းလန္း
ဆန္းဆန္းနဲ႔ ႏိုးလာ ျပီး ဘဝရဲ့ ျပႆနာအသစ္ေတြ၊
စိန္ေခၚမႈ အသစ္ေတြကို ေကာင္းမြန္ စြာ ကိုင္တြယ္
ေျဖရွင္းႏိုုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။” လို႔ ပေရာ္ဖက္ဆာၾကီးက
 ေက်ာင္းသားေတြကို ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။

ဒီအေၾကာင္းအရာေလးကေပးတဲ့ Message ေလးကို
ကြ်န္ေတာ္အရမ္း သေဘာက်မိပါတယ္။ ဘာလို႔လည္း
ဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ဟာ ဖန္ခြက္ကိုင္ထား
ရတာ ဝါသနာပါသူတစ္ ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးလို႔ပါ။ တစ္ခုခု
စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္သြားရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔
ေပ်ာက္ေလ့မရွိခဲ့ပါဘူး။ အၾကာၾကီးကို စဥ္းစားေလ့ရွိခဲ့
ဖူးပါတယ္။ ၾကာၾကာစဥ္းစားေလ ပိုစိတ္ညစ္ေလေလ
ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကိုင္ထားတဲ့ ဖန္ခြက္ကို
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ လက္က ခ်ႏိုုင္တယ္ ဆိုတာကို ေမ့ေန
ခဲ့ပါတယ္။ မေက်နပ္စရာရွိရင္ တစ္ခါတစ္ေလ တစ္ပတ္
ေလာက္အထိ စိတ္မၾကည္တတ္ပါဘူး။ အဲ့ဒီအက်င့္
ေၾကာင့္ပဲ မေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတာမ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္
ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီပံုျပင္ေလး ထဲကလို စျပီး က်င့္သံုး
ၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ အၾကာၾကီး စိတ္ထဲမွာထည့္ ထားတာ
ဟာ တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဒုကၡေပးေနတာနဲ႔
အတူတူပါပဲ။ ခ်က္ခ်င္း ထုတ္ပစ္ႏိုုင္ေလာက္ေအာင္
မရင့္က်က္ေသး ေပမယ့္ စိတ္ထဲက ထုတ္ပစ္တာ
အရင္ကထက္ေတာ့ ျမန္လာခဲ့ပါ တယ္။ တကယ္
လည္း ဒီအေလ့အက်င့္က အက်ိဳးရွိပါတယ္။ ျပႆနာ
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကိုယ္မေတြးေတာ့ရင္ မရွိေတာ့
ပါဘူး။ သူတုိ႔ ေနထိုင္တာ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာပဲ ျဖစ္ပါ
တယ္။ သူတိုု႔ကို ေနစရာမရွိ ေအာင္ ႏွင္ထုတ္လိုက္ရင္
ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္သြား တတ္ပါတယ္။
အရမ္းလြယ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ တျဖည္းျဖည္း ေလ့က်င့္ယူသင့္ပါတယ္။
တကယ္အက်ိဳးရွိ တဲ့ အေလ့အက်င့္မို႔ပါ။

သင္ငယ္ငယ္တုန္းက အရွက္ရခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္
တစ္ခု ေခါင္းထဲမွာ ရွိေနေသးလား။ အဲ့ဒီ အျဖစ္
အပ်က္ကို စဥ္းစားလိုက္ရင္ ဘာျဖစ္ေလ့ရွိလဲ။
ရွက္လာျပီး ေနရထိုင္ရခက္ ျဖစ္လာတယ္ မဟုတ္
လား။ တကယ္တမ္းစဥ္းစားၾကည့္ရင္ အဲ့ဒီအျဖစ္
အပ်က္က အခု မရွိေတာ့ပါဘူး။ အဲ့ဒီ အျဖစ္အပ်က္
က ျပီးဆံုးသြားပါျပီ။ သင့္ဘဝအေပၚ သက္ေရာက္မႈ
လည္း မရွိႏိုုင္ေတာ့ပါဘူး။ ေျပာင္းလဲယူလို႔လည္း
မရေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သင္စဥ္းစားတိုင္း သင့္ကို
အဲ့ဒီအျဖစ္ အပ်က္က သင့္ကို ဒုကၡေပးပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ သင္က အဲ့ဒီ အျဖစ္အပ်က္ကို
ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ေခါင္းထဲမွာ ဖန္တီးလိုက္တာပါ။
မရွိေတာ့တဲ့အရာကို ျပန္ျပီးဆြဲေခၚကာ ပါဝါေပးလိုက္
တာပါ။ သင္သာ မစဥ္းေတာ့ရင္ လံုးဝကို အသက္မဲ့
ေနတဲ့ အရာပါ။ သင္မကိုင္ထားပဲ ေအာက္ခ်ထား
လည္းရတဲ့ ဖန္ခြက္တစ္ခုပါ။ သင့္အေနနဲ႔ အဲ့ဒီအရာ
ေတြကို ဆုပ္ကိုင္မထားဖို႔ပဲ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါဟာ
ဥပမာပဲ ျဖစ္ျပီး အျခားအရာေတြလည္း အမ်ားၾကီးရွိ
ပါေသးတယ္။ ဥပမာ ရည္းစားေဟာင္းေၾကာင့္
အအိပ္ပ်က္၊ အစားပ်က္ျဖစ္တာမ်ိဳး၊ အရင္ကမွားခဲ့
ဖူးတဲ့အရာတစ္ခုေၾကာင့္ စိတ္ေလေနတာမ်ိဳး စသျဖင့္
ပါ။ ဒါေတြဟာ တကယ္ေတာ့ အတိတ္ၾကီးကို
မေကာင္းမွန္း သိရက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ ထားတာပါ။
ေညာင္းမွန္းသိရက္နဲ႔ ဖန္ခြက္ၾကီးကို ကိုင္ထားတာနဲ႔
အတူတူပါပဲ။ အဲ့ဒီ ဖန္ခြက္ကို ေအာက္ခ်ဖို႔ သင့္မွာ
အစြမ္းရွိပါတယ္။ မေကာင္းတဲ့ အတိတ္ေတြနဲ႔ မျငိ
တြယ္ေအာင္ ရုန္းထြက္ဖုိ႔ သင့္မွာ အစြမ္းရွိပါတယ္။
သင္လုပ္ၾကည့္ဖို႔ပဲ လိုအပ္တာျဖစ္ပါတယ္။

ဘဝမွာ ျပႆနာေတြ၊ မလွတဲ့အတိတ္ေတြ ၾကံဳတဲ့
အခါ အျမဲေခါင္းထဲမွာ ထည့္မထားဖို႔လိုပါတယ္။
ေတြးသင့္တဲ့အခါေတြး၊ ပူသင့္တဲ့အခါပူျပီးရင္ ေပ်ာ္
သင့္တဲ့အခါ ေပ်ာ္ပါ။ လူ႔ဘဝဟာ တကယ္ ေတာ့
အမ်ားဆံုးေနရရင္ ရက္ေပါင္း ၃၀၀၀၀ ခန္႔ပဲ ရွိပါ
တယ္။ အဲ့ဒီ ထဲက ဘယ္ႏွစ္ရက္ေလာက္ကိုမ်ား
ဖန္ခြက္ၾကီး ကိုင္ျပီး သင္ေနခဲ့ ျပီးျပီလဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္
ကိုယ္ ဘာ့ေၾကာင့္ မေပ်ာ္လဲေမးခြန္းေတြ မ်ားစြာ
ေတာ့ သင္ေမးခဲ့ျပီး သင့္လက္ထဲက ဖန္ခြက္ၾကီး
ကိုေရာ ခဏ ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ခ်ခဲ့ဖူးပါသလား၊
ဒီစာေလး ဖတ္ျပီးရင္ ျပန္စဥ္းစားပါ။ မနက္ျဖန္
သင္ေသမယ္ဆိုရင္ သင္အခုေတြးေနတဲ့ ျပႆနာ
ကို ေတြးအံုးမွာလား၊ တကယ္ေတာ့ မနက္ျဖန္ဆို
တာ မေသခ်ာပါဘူး။ လူေတြဟာအျမဲတမ္း ေသဆံုး
ေနပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ဖန္ခြက္ ၾကီးကိုင္ျပီး
မခ်ိမလွ မေသခ်င္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္လည္း သာမန္လူ
မို႔  ေဒါသထြက္ပါတယ္။ စိတ္အေႏွာက္အယွက္
ျဖစ္တတ္ပါတယ္။  ဒါေပမယ့္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အဲ့ဒီ
မေကာင္းတဲ့ အရာၾကီးကို အၾကာၾကီး ဆုပ္ကိုင္
မထားမိေအာင္ ၾကိဳးစားပါတယ္။ ဒီေန႔ကစျပီး
သင္လည္း ဖန္ခြက္ၾကီးကို အေညာင္းခံျပီး
အၾကာၾကီး မကိုင္ထားနဲ႔ေတာ့ေနာ္။

"လက္ေဆာင္"မွ အခန္း(၁၂)ကို ျပန္လည္ေဖာ္ျပ
ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ "လက္ေဆာင္"စာအုပ္မဝယ္
ရေသးသူမ်ားအတြက္ ပဥၥမအၾကိမ္ ထုတ္ေဝေပး
ထားပါတယ္။ city mart, ocean နဲ႔ စာအုပ္ဆိုင္
ၾကီးေတြမွာ ရရွိႏုုိင္ပါတယ္။

#မိုးရွင္း (I.M.T) #လက္ေဆာင္