"အမွားေတြအတြက္သတၱိရွိပါ"

“အမွားေတြအတြက္ သတၱိရွိပါ“

မွားမွာကိုု ေၾကာက္တယ္၊ အရွံဳးေတြကိုု ရင္မဆိုုင္ရဲဘူး ….ဆိုုတဲ႕စကားမ်ိဳးေတြၾကားရတိုုင္း ဒါဆိုု မင္းမေအာင္ျမင္ႏိုုင္ဘူးေနာ္လိုု႕ပဲ … ဆိုုရပါလိမ္႔မယ္။

တကယ္ေတာ႕ အမွားတိုု႕ အရွံဳးတိုု႕ဆိုုတာ ကိုုုု္ယ္႔ကိုု ေပးလိုုက္တဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳေကာင္းတစ္ခုု၊ ေအာင္ျမင္မႈရရွိေစဖိုု႕အတြက္ ေလွခါးထစ္ေလးေတြပါ။

အမွားတစ္ခုုမွ မရွိဘူးတဲ႕သူဟာ အလုုပ္ေကာင္းေကာင္း မလုုပ္ဘူးတဲ႕သူ လိုု႕ေတာင္ ဆိုုႏိုုင္ပါတယ္။ဒါေၾကာင္႕ လုုပ္ငန္းခြင္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘ၀အေရးမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အမွားေတြကေန သင္ယူၿပီး ေရွ႕ဆက္ရင္း ေအာင္ျမင္ျခင္းခရီးကိုု စတင္ႏိုုင္ခဲ႕ၾကတာပါ။

ဒီအဆင္႔ကိုု မျဖတ္သန္းဘဲနဲ႕  ထိတ္ကိုု မေရာက္ႏိုုင္သလိုု၊ ဒီအရွံဳးမ်ိဳး မၾကံဳဘူးဘဲနဲ႕လည္း ၾကီးက်ယ္လွတဲ႕ေအာင္ျမင္မႈေတြကိုု မရရွိႏိုုင္ပါဘူး။

ကၽြန္မလည္း ဒီေန႕လိုု အသက္ ၄၄ ေက်ာ္ခ်ိန္မွာေတာင္ အမွားေတြ ရွိေနတုုန္းပါပဲ။
ကၽြန္မက ေရႊျမစ္မခ မီဒီယာဂရုုရဲ႕စီအီးအိုုပါ။ ဒီဘ၀ေရာက္ေအာင္လည္း ကၽြန္မ မနည္းတည္ေဆာက္ခဲ႕ရတာပါ။ ဒါေပမဲ႕ ခုုခ်ိန္ထိ ကၽြန္မရဲ႕ဆံုုးျဖတ္ခ်က္အမွားေတြေၾကာင္႕ေငြေၾကးဆံုုးရွံဳးခဲ႕ရတာေတြရွိပါတယ္။

ဥပမာ အေနနဲ႕ ေျပာရမယ္ဆိုုရင္ လြန္ခဲ႕တဲ႕၂၀၁၇ခုုႏွစ္တုုန္းက ကၽြန္မက ရုုပ္သံဇာတ္လမ္းတြဲတစ္ခုုကိုု စတင္ထုုတ္လုုပ္ရိုုက္ကူးခဲ႕ပါတယ္။ ကၽြန္မေရးသားခဲ႕တဲ႕ကၽြန္မရဲ႕ အထၱိပၺတိၱိဳ  ျဖစ္တဲ႕ “ကၽြန္မခ်စ္တဲ႕သူေတြ” ဆိုုတဲ႕စာအုုပ္ကိုု ”မုုန္တုုိင္းကိုု ရင္ဆိုုင္ခဲ႔သူေတြ” ဆိုုတဲ႕ေခါင္းစဥ္နဲ႕ ရုုပ္သံဇာတ္လမ္းတြဲ ရိုုက္ခဲ႕တာပါ။

တကယ္ေတာ႕ အလုုပ္တစ္ခုုကိုု လုုပ္ခ်င္တဲ႕စိတ္ဆႏၵရွိတယ္ဆိုုရင္ အဲဒီအလုုပ္နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ကိုုယ္သိသင္႔သိထိုုက္တာ၊ ေလ႔လာသင္႔တာမွန္သမ ွ် သိေအာင္လုုပ္ဖိုု႕ လိုုပါတယ္။

ကၽြန္မဟာ ကိုုယ္နဲ႕ သိပ္မနီးစပ္လွတဲ႕ ရုုပ္ရွင္နယ္ပါယ္ထဲကိုုရုုပ္သံဇာတ္လမ္းတြဲေလး ထုုတ္လုုပ္ခ်င္လိုု႕ မရွိမဲ႕ရွိမဲ႕ ေငြထုပ္ကေလး ပိုုက္ၿပီး ၀င္လာခဲ႕ေပမဲ႕၊ ဘာကိုုမွ ေရေရရာရာမသိေသးဘဲနဲ႕ အလုုပ္ကိုု စတင္ခဲ႕မိတယ္။အဲဒီအတြက္ ကၽြန္မရဲ႕အခ်ိန္၊ ကၽြန္မရဲ႕ ေငြေၾကး၊ ကၽြန္မရဲ႕လုုပ္အားေတြ ဆံုုးရွံဳးခဲ႕ရတယ္။

စီးပြားေရးလုုပ္တဲ႕အခါမွာ ငတံုုးငအတစ္ေယာက္ေငြထုုုုပ္ပိုုက္ၿပီး ၀င္လာရင္ ၀ိုုင္းၿပီး ၀ါးစားခ်င္တဲ႕ အသားစားဘီးလူးေတြရွိေနတာ သိလ်က္နဲ႕ စြန္႔စားၾကည္႔တာ ကၽြန္မရဲ႕ အမွားပါ။

လုုပ္ငန္းဆိုုရာမွာေတာ႕ ဘယ္လုုပ္ငန္းမဆိုု အနည္းနဲ႕အမ်ားေတာ႕ စြန္႔စားၾကရပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ကိုုယ္႔ဘက္က သိသင္႔သိထိုုက္တာ မွန္သမ ွ် သိေအာင္လုုပ္ခဲ႕ရင္ ဆံုုးျဖတ္ခ်က္လည္း မွန္မွန္ကန္ကန္ ခ်လာႏိုုင္ၿပီး အမွားလည္း နည္းပါးလာမွာပါ။

ဒါေပမဲ႕ အဲဒီအမွားရဲ႕အက်ိဳးရလဒ္ကေတာ႕ ကၽြန္မ သင္ယူလိုုက္ရတဲ႕ပညာရပ္ေတြရွိလာခဲ႕တယ္။ ၿပီးေတာ႕ကိုုယ္႔ရဲ႕အားနည္းခ်က္ကိုုလည္း ပိုုျမင္လာမိတယ္။

ကၽြန္မတိုု႕ေတြက ကိုု္ယ္ရရွိလိုုက္တဲ႕အေတြ႕အၾကံဳေတြ၊ လုုပ္ရပ္ေတြကေန သင္ယူၾကရပါတယ္။ အဲဒီ သင္ခန္းစာေတြက ေက်ာင္းစာအုုပ္ထဲမွာလည္း မပါ၀င္တဲ႕အတြက္ အလြတ္လည္း မက်က္ထားခဲ႕မိပါဘူး။ ဒါေၾကာင္႕ ဘယ္ေက်ာင္းမွာမွ မသင္လိုုက္ရတဲ႕အတြက္ မွားတဲ႕အခါ ရွံဳးတဲ႕အခါ စိ္တ္ထိခိုုက္ရသလိုု ေျခမကိုုင္မိ လက္မကိုုင္မိေလာက္ေအာင္လည္း ဘာလုုပ္လိုု႕လုုပ္ရမွန္းမသိေအာင္ ျဖစ္ရတတ္ပါေသးတယ္။

ဒါဆိုု ကၽြန္မ အေတြ႕အၾကံဳအရ အေကာင္းဆံုုးအၾကံေပးရရင္ေတာ႕ မွားတယ္၊ ရွံဳးတယ္ဆိုုတာကိုု လက္ခံလိုုက္ပါ။ မွားလ်က္နဲ႕ မမွားဘူး၊ ရွံုုးလ်က္နဲ႕ မရွံဳးဘူးလိုု႕  ဟန္မေဆာင္မိပါေစနဲ႕..အဲဒီလိုု ဟန္ေဆာင္လိုုက္တာနဲ႕  ကိုုယ္ရမဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈဟာ ေ၀းသြားတယ္၊ ကိုုယ္တက္ရမဲ႕ ေျခတစ္လွမ္းဟာ ေနာက္က်သြားတယ္။

ဒါေၾကာင္႕မွားၿပီ၊ရံႈးၿပီ ဆိုုတာနဲ႕အဲဒါကိုု ခ်က္ျခင္း လက္ခံလိုုက္ပါ၊ ေတာင္းပန္သင္႕ရင္ ေတာင္းပန္လုုိက္ပါ။ ၿပီးရင္ ကိုု္ယ္႕အမွားနဲ႕ အရွံဳးကိုု  ျပန္ျမင္ေအာင္ ၾကည္႔ပါ၊ ျမင္ေအာင္ ၾကည္႔တဲ႕ေနရာမွာ ကိုုယ္႔ကိုုယ္ကိုု ရိုုးသားပါ၊ သစၥာရွိပါ။ ကိုုယ္႕ကိုုယ္ကိုု ရိုုးသားတယ္ဆိုုတာက အရွိကိုု အရွိတိုုင္း ျမင္တာပါ၊ ကိုုယ္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကိုု ျမင္ေအာင္ ၾကည္႔ၿပီးတဲ႕အခါ အားသာခ်က္အျဖစ္ မေျပာင္းလဲႏိုုင္ေသးတာကိုုလည္း လက္ခံပါ။.

ေနာက္တစ္ခါ ဒီအားနည္းခ်က္ေၾကာင္႕ ထပ္မွားတာမ်ိုုး မျဖစ္ရေလေအာင္ အဲဒီအားနည္းခ်က္ကိုု အသံုုးျပဳရမဲ႕ အေျခအေနေတြကိုုေရွာင္လြဲပါ၊ အားသာခ်က္ကိုု မ်ားမ်ားအ သံုုးျပဳႏိုုင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ပါ။

လူတိုုင္းမွာ အားနည္းခ်က္ကိုုယ္စီနဲ႕ အားသာခ်က္ကိုုယ္စီ ရွိၾကပါတယ္။ အရင္ဆံုုး ကိုုယ္႔ရဲ႕အားနည္းခ်က္နဲ႕အားသာခ်က္ကိုု သိဖိုု႕လိုုတယ္၊ ဒါေတာင္ မသိတဲ႔သူေတြအမ်ားၾကီးပါ။

အခ်ိဳ႕ကကိုုယ္႕ရဲ႕အားနည္းခ်က္ကိုု သိၿပီးရင္ အခ်ိဳ႕က အဲဒီအားနည္းခ်က္ကိုု အားသာခ်က္ျဖစ္လာေအာင္ ေျပာင္းလဲႏိုုင္ဖိုု႕ ၾကိုဳးစားၾကပါတယ္။ ဒါကိုုလည္း မွားတယ္လိုု႕ မဆိုုခ်င္ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႕  ကိုုယ္႕ရဲ႕အားနည္းခ်က္က အားသာခ်က္ျဖစ္လာဖိုု႕ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေပးရတယ္။ အခ်ိန္ကုုန္သြားေပမဲ႕ အားနည္းခ်က္က အားသာခ်က္ျဖစ္မလာတတ္တာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႕ကၽြန္မကေတာ႕ကိုုယ္႕အားနည္းခ်က္ကိုု အားနည္းခ်က္အတိုု္င္း ထားလိုုက္ၿပီးေတာ႕အားသာခ်က္ကိုု ပိုုၿပီး အားေကာင္းလာေအာင္ လုုပ္ေဆာင္တဲ႕ နည္းလမ္းကိုုပဲ ပိုုႏွစ္သက္မိတယ္။

ကိုုုု္ယ္႔ကိုုိကိုုယ္ ယံုုၾကည္မႈအားေကာင္းလာၿပီဆိုုရင္ စိတ္ဓါတ္က်တာ၊ စိုုးရိမ္ေသာကေရာက္တာေတြ မရွိေတာ႕ဘူး။ ယံုုၾကည္ခ်က္အားေကာင္းေနတဲ႕အတြက္ အျပဳစိတ္လည္းပိုုမ်ားလာတယ္။ သူမ်ားကိုုလည္း အျပစ္တင္တာေတြ မရွိေတာ႕ျပန္ဘူး။ ဒါေၾကာင္႕ ေအာင္ျမင္မႈကိုု အဟန္႔အတားျဖစ္ေစတဲ႕  အပ်က္စိတ္၊ အျပစ္တင္စိတ္၊ စိတ္ဓါတ္က်ျခင္းနဲ႕စိုုးရိမ္ၾကီးျခင္းေတြလည္း မရွိေတာ႕ျပန္ဘူး။

ဒါဆိုု ကိုုယ္သြားခ်င္တဲ႕ လမ္းက ပိုုၿပီး ျပတ္သားလာၿပီ၊ မရွႈပ္ေထြးေတာ႕ဘူး၊ ပိုုၿပီးေတာ႕လည္း စိတ္၀င္စားမႈလည္း အားေကာင္းလာတဲ႕အတြက္ ကိုုယ္လိုုခ်င္တဲ႕ အရာကိုုု ရရွိလာေတာ႕တာပါပဲ။

ဒါေၾကာင္႕မွားတာက အေရးမၾကီးပါဘူး၊ ရွံုုးသြားတာကလည္း အေရးမၾကီးဘူး၊ အေရးၾကီးတာက ရပ္မပစ္ဖိုု႕ပါပဲ။ အမွားေတြကိုု သတၱိရွိရွိလက္ခံၿပီး သင္ယူႏိုုင္ဖိုု႕ လိုုတာပါ။

မရည္ရြယ္ဘဲနဲက အမွားေတြ ဆက္လုုပ္ေနရင္လည္း အဲဒီကေန သင္ယူၿပီး အေကာင္းဆံုုးဘ၀တစ္ခုု ရလာႏိုု္င္တာပဲ။ အမွားနဲ႕ အရွံဳးဆိုုတာကိုု ေၾကာက္ၿပီး ဘာမွ မလုုပ္ဘဲနဲ႕ ေရွ႕မဆက္ဘဲနဲ႕ရပ္ပစ္လိုုက္တာကမွ တကယ္႕ကိုု ရွံဳးသြားတာပါ။

ဒါေၾကာင္႕ ရပ္မပစ္ဖိုု႕ပဲ လိုုပါတယ္။ မွားပါေစ၊ ရွံုုးပါေစ…အဲဒီကေန သင္ယူၿပီး ေရွ႕ဆက္ပါ။အမွားေတြအတြက္ သတၱိရွိဖိုု႕လိုုပါတယ္။

ကၽြန္မလည္း မွားခဲ႕တယ္၊ရွံဳးခဲ႕တယ္ ဒီကေန႕မွာလည္း အမွားေတြရွိေနတုုန္းပါပဲ၊ ဒါေပမဲ႕ ေရွ႕ဆက္ေနတုုန္းပါ။ အမွားကေန သတိၱရွိရွိ သင္ယူေနတုုန္းပါ။
စိတ္မပ်က္ပါဘူး၊ အရွံဳးမေပးပါဘူး၊ ရပ္မပစ္ပါဘူးေနာ္။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊
မတူတဲ႕ အျမင္မ်ားရွိရင္လည္း ေဆြးေႏြးၾကဖိုု႕ ဖိတ္ေခၚပါတယ္ရွင္။
ေမသၾကၤန္ဟိန္(ျမစ္မခ)